Other notices
— - Bibliographic notice
890
ՊԱՏՄԱԳԻՐՔ ՀԱՅՈՑ ԺԹ. ՓԱՒՍՏՈՍ ԲԻՒԶԱՆԴ
ԺԶ դար - ԺԶ դար

ID
Number
890
Old record number
1188
Title
ՊԱՏՄԱԳԻՐՔ ՀԱՅՈՑ ԺԹ. ՓԱՒՍՏՈՍ ԲԻՒԶԱՆԴ
Start date
ԺԶ դար
End date
ԺԶ դար
Date details

դատելով արտաքին պարագաներէն՝ ԺՁ դար։

Copy place
Reference
Type
Number of pages
188
Dimension
18,5x26,5
Layout
երկսիւն (13x21), իւրաքանչիւր սիւն՝ 5,7 21։
Writing details

բոլորգիր մեծ։

Codicology

Ա-ԺԶx12 (Ա, ԺԶ՝ 10 թղ.)։

Principal subject
Subject details

թուղթ տոկուն։

Number of lines
25։
Binding

շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ, դռնակով, ինկած են զոյգ փականքները. աստառն է սպիտակ լաթ։

State of preservation

շատ լաւ, կատարեալ եւ անթերի։

Copyist
եւ այլ ծանօթութիւններ կը պակսին։
Owner

Commanditaire
Illuminator
Binder
Parchment flyleaf

չունի։

Lettrines

եւ այլ զարդեր չունի։

Initials

կարմիր։

Marginal illuminations

Images

Canon tables 1

Canon tables 2

Title text

Blank pages

թղ.187բ-188բ, 1ա-2բ, ուր կան գրչի փորձեր, ինչպէս նաեւ ծանօթագրութիւն մը (տե՛ս ստորեւ)։

Colophon

Informations

Ձեռագիրս անցեալին պատկանած է Պաշպալովցի Տէր Յակոբի, որ տպագիր Փաւստոսի մը փոխարէն՝ նուիրած է իր քեռորդիին՝ Հ. Ղազար Վրդ. Խաչատուրեանի, Մխիթարեան միաբանի։ Ձեռագիրս Ս. Ղազար հասած է 10 Դեկտ. 1750ին։ Բովանդակութիւն. 1. Թղ. 1ա. «Բուզանդարան պատմութիւնք խոստաբանութիւն նախագիտելի. Այս ինչ է դպրութիւնս երրորդ պատմութեանցս ժամանակագիր կանոնք մատենից, եւ առ նմին դպրութիւնք երեք, այսինքն են սոքա չորք մատեանք եւ չորեքին միոյ իրաց յիշատակարանք են (...)»։ Կը հետեւի ցանկը Ա-ԻԱ Գլուխներուն։ Թղ. 2բ. «Երրորդ դպրութիւն ի սկ(ի)զբըն. Ա. Յաղագս որ ինչ յետ քարոզութեանն Թադէոսի առաքելոյ յերկիրն Հայաստան աշխարհին, կանոնք, ժամանակագիր մատենից. Ի քարոզութենէ Թադէոսի առաքելոյ եւ նորուն յելից եւ ի մարտիրոսութենէն մինչեւ ի կատարումն վարդապետութեան Գրիգորի եւ իւրոյ հանգստեանն» (գլ. Ա-ԻԱ)։ - Թղ. 38ա. «Կատարեցաւ երրորդ դարք, քսան եւ մի պատմութեանց դպրութիւնք ժամանակագիր կանոնք փախստեայք Բիւզանդեա(յ) ժամանակագիր մեծի պատմագիր, որ էր ժամանակագիր յունաց»։ Թղ. 38ա. «Չորրորդ դպրութիւն Բիւզանդեայ, չորրորդ խոստովանութիւն զոր ասելոցս եմ կարգել զդպրութիւն կանոնք, դարք եւ դարք պատմութեանց զրուցաց խոստումն խոստացելոցս. Ա. Յաղագս թէ որպէս յետ բազում (...)»։ Կը հետեւի ցանկը Ա-ԾԹ Գլուխներուն։ Թղ. 43ա. «Չորրորդ դպրութիւնք, կանոնք ժամանակագիրք մատենից տան որդւոց Թորգոմայ աշխարհին Հայոց. Առաջին, թէ որպէս յաղագս յետ բազում շփոթի պատերազմացն Ներսեհ արքայն պարսից, թէ որպէս թագաւորեցոյց զԱրշակ, զորդի Տիրանայ եւ արձակեաց յաշխարհն Հայոց հանդերձ Տիրանաւ հարբ իւրով եւ ամենայն գերութեամբն հանդերձ. Այլ իբրեւ եղեւ հաճութիւն եւ բազում խաղաղութիւն ի մէջ թագաւորին յունաց եւ Ներսեհի արքային պարսից, հաւանեցան մեծաւ սիրով առնել զկամս միմեանց» (գլ. Ա-ԾԹ)։ - Վերջ թղ. 122բ. «Ապա որդի մի Վահանա(յ), անուն Սամուէլ, եհար սատակեաց զՎահան զհայր իւր եւ ըզՈրմիզդուխտ զմայր իւր, զքոյր Շապհոյ պարսից թագաւորին, եւ ինքն փախստական լինէր յերկիրն Խադտեաց»։ Թղ. 122բ. «Դպրութիւն հինգերրորդ Բուզանտեայ, հինգերրորդ խոստովանութիւն զոր ասելոցս եմ, կարգել զդպրութիւն դըպրութեանց կանոն ժամանակագիր մատենից. Ա. Յաղագս թագաւորելոյ Պապա(յ) յերկիրն յունաց (...)»։ Կը հետեւի ցանկը Ա-ԽԴ Գլուխներուն։ Թղ. 124բ. «Հինգերրորդ դպրութիւնք, կանոնք ժամանակագիրք մատենից որդոցն Թորգոմայ իշխանին հայոց, սկիզբն է. Ա.. Յաղագս թագաւորելոյ Պապա(յ) յերկրին յունաց եւ գալոյ ի հայս եւ ինքն ունելոյ զաշխարհ իւր եւ կամ որ ինչ միանգամ գործեաց եւ աջողեցաւ նմա. Ապա յետ այսը ամենայնի Մուշեղ որդի Վասակա(յ) ժողովեաց զամենայն ազատագունդ մարդկանն մնացելոյն, որ միանգամ մնացեալ էին, եւ չոգաւ հանդերձ նոգօք առ թագաւորն յունաց»։ - Վերջ թղ. 176բ. «ըզփրկչէն իւրեանց զյաղթական զանուանին զարդասութենէն յայնպիսոյն հեռացեալ գնացեալ ի յանջատելն ի մեկնելոյն»։ Թղ. 176բ. «Բիւզանդեայ վեցերորդ խոստաբանութիւն պատմութեանց, կանոնք ժամանակագիր մատենից. Ա. Յաղագս ընկերու բաժանելոյ (...)»։ Կը հետեւի ցանկը Ա-ԺԶ Գլուխներուն։ Թղ. 177ա. «Վեցերորդ դպրութիւն. Ա. Յաղագս ընդ երկուս բաժանելոյն աշխարհին հայոց, թագաւորելոյն Արշակ(այ) հրամանաւ թագաւորին յունաց, եւ կէս ազգին թագաւորել Խոսրով, հրամանաւ թագաւորին պարսից, թէ որպէս զաշխարհն ընդ երկուս բաժանե(ա)լ սահման ի մէց իւրեանց արկանէին եւ որպէս աշխարհն հատան յիւրաքանչիւր յերկոցունց կուսաց. Ապա յետ մահուն Մանուէլի զօրավարին հայոց ոչ իմն կարաց հաստատել»։ - Վերջ թղ. 184բ. «Իսկ սուրբն Մուշէ առ նմա հանապազորդեալ էր, բայց այլքն զայլ գաւառս շրջէին հրամանաւ իւրեանց գլխաւորին Գնդա(յ). եւ սրբոյն Տրդատա(յ) կայանք բնակութեան էր ի գաւառն Տարօնոյ, շինեալ զիւր եղբ» կը մնայ անա2. Թղ. 184բ. «Լուարուք ով հաւատացեալքդ ի Քրիստոս, հարք եւ եղբարք, յլցւարուք ով դասք եկեղեցւոյ պատրիարգունք եւ հայրապետք, եպիսկոպոսունք եւ վարդապետք, քահանայք եւ սարկաւագունք»։ - Վերջ թղ. 187ա. «Սիթէ բարեխօսութեամբ ամենայն սրբոցն, որոց այսօր զփառս եւ զպատիւս պատմեցաք, ընդ նոսին արժանի լինիք առնուլ զխոստացեալ վարձս ըստ բարեաց գործոց եւ ժառանգել զարքայութիւնն յաւիտեանս յաւիտենից»։ ԺԸ դարու գրչութեամբ լատիներէնէ թարգմանութիւն մըն է, ուր կը դրուատէ արքայութեան հոգեւոր վայելքը։

Content