1071296թղ. 120բ, ստորին լուսանցքին վրայ գրուած է. «Գրեցաւ ՊԺԲ» (1363)։
բոլորգիր հին։
Ա-ԺԱx12 (Ա՝ 10 թղ., ԺԱ՝ 5 թղ.), կը յաջորդեն ԺԶ-ԺԸ (ԺԶ՝ 11 թղ., ԺԷ՝ 12 թղ., ԺԸ՝ 10 թղ.)։
թուղթ հաստ եւ տոկուն։
շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ, աստառը թաւշանման մութ կարմիր կերպաս։ Ինկած են դռնակն ու զոյգ փականքները։
բաւարար՝ հին բնագրին համար (թղ. 1-123). հաւանաբար ԺԶ դարուն աւելցուած է թղ. 124-158, որ մասամբ մկնակեր եղած է։
չունի։
եւ այլ զարդեր չունի։
սեւ։
թղ. 2բ, 5,8x9 մեծութեամբ, Յիսուս նստած բազմոցի վրայ, կարմիր եւ կապոյտ զգեստով. ձախ ձեռքով բռնած է գիրք եւ աջով կ'օրհնէ. խորքը կէսէն վար բաց կանաչ քառակուսիներով, իսկ գլխուն աջին եւ ձախին գրուած է «Յ0 - ՔՄ», Կը պակսր նրբութիւնը։
թղ. 3ա։
սեւ եւ կարմիր։
թղ. 2ա։
ԺԷ-ԺԸ դարու անվարժ գրչութեամբ. 1. Թղ. 50բ. «ԶՅոհն (զՅովհաննէս) զսագն (զսարկաւագն) տղեն յիշեցէք ի Քըրիստոս եւ Աստուած զձեզ յիշէ յիր երկնային արքայութեան. եւս առաւել զննջեցեալս մեր. ի թուին ՌՁԵ (1636)։ «Յիշեսցուք ըզմեղայպարտ ծառայս ի Տէր Աստուած եւ թողութիւն խնդրեցէք»։ 2. Թղ. 1ա. «Ես Կարապետ էրէց որ գնեցի զՅիսուս Որդիս, ի յիշատակ ինձ եւ ծնողաց իմոց, հար»։ 3. Թղ. 51ա. «Ես մեղաւք զառածեալ, մարմնովս հեշտացեալ, Մտաւք աղտեղեալ, հոգովս տառապեալ, Ի մեղս կացեալ, եւ ոչ զղջացեալ, Ի սմին կացեալ, մինչ ի վերջին հասեալ, Ոչ փոշեմանեալ եւ ոչ զղջացեալ, Ու ոչ խոստովանեալ, ոչ բարիս գործեալ, ձբարի գործս ատեալ, զխրատիչս անարգեալ, Ի Տէր յուսացեալ եւ ապաւինեալ, Եւ առ ինքն դիմեալ, ես Կարապետ երէՈր գնեցի զՅիսուս Որդիս յիմ յիշատ(աԵւ ծնողաց իմոց. ով որ յիշէ մեզ Ինքն աւրհնեալ եղիցի յԱստուծոյ. ամէն»։
յիշատակ տուած է Խոտրջրցի Տէր Յակոբ Ղազարեան. Վենետիկ հասած է 26 Փետրուար 1756ին։ Բովանդակութիւն. 1. Թղ. 3ա. «Ներսիսի մաղթանաց ներչափական տաղիւ տրւողին բանից ըղձումն աղաւթից ներանձնական հոգոց զարթուցելոց մտաւք խաւսք ընդ Աստուծոյ. Յիսուս որդի Հաւր միածին, եւ ճառագայթ կերպարանին, ծնունդ անճառ սըկըզբնատպին, անհատաբար քում ծնաւղին»։ Թղ. 116ա. «Յիշատակ բանի գրողիս մաղթանաց. Ի վեց հարիւր հա(յ)ոց թուական, եւ յառաջին սկսեալ նոր ամ»։ 2. Թղ. 121ա. «Յոհաննու Ոսկեբերանի ասացեալ յաղագս պատարագին թէ որպիսի մտաւք պարտ է մեզ կալ յաղաւթս եւ խնդրել զթողութիւն յանցանաց. Եւ արդ որպիսի մտաւք պարտ է մեզ կալ յաղաւթս առաջի անմահ զենման որդոյն Աստուծոյ ի խաչին, որ է ի ժամ սուրբ պատարագին, եւ զաչս հոգւոյն բանալ»։ - Վերջ թղ. 123բ. «Կալ յաղաւթս առաջի սուրբ պատարագիս, զի մի անմասն ելցուք յայսքան պարգեւացս զոր շնորհեսցէ մեզ սուրբ Հոգին, եւ նմա փառք յաւիտեանս. ամէն»։ Յաջորդ մասը նորոգողին կողմէ աւելցուած է, հաւանաբար ԺԶ դարուն. 3. Թղ. 124ա. «Նուաստ վարդապետին Յոհանիսի Եզնկայեցոյ, խրատ հասարակաց քրիստոնէից ի կանոնական սահմանաց, առաքելոց եւ հայրապետաց. Յաղագս հաւատոյ. Նախ պարտ է իմանալ թէ զի՞նչ է քրիստոնէութիւն»։ Թղ. 130բ. «Յաղագս մկրտութեան. Արդ քրիստոնէութեան սկիզբն եւ գլուխ մկրտութիւնն է»։ Թղ. 134ա. «Յաղագս զտղայսն սնուցանելո(յ). Սրբութեամբ եւ անարատութեամբ սնուցանեն քրիստոնեայքն զիւրեանց զաւակսն»։ Թղ. 138ա. «Յաղագս պսակի եւ ամուսնացելոց. Արդ որք այսպէս սրբութեամբ սնանին եւ լին(ին) կտրիճ տղայն ժէ տաԹղ. 139ա. «Կանոնք սուրբ հարցն. Եթէ ազգականք ամուսնանան զի՞նչ արասցուք»։ Թղ. 139բ. «Յաղագս շնութեան. Քրիստոնեայք մի՛ անկցին յախտ շնութեան եւ մի շունք եւ պոռնիկք կոչեսցին»։ Թղ. 142ա. «Յաղագս գողութեան. Զի գողն Աստուծոյ հակառակ է եւ սրբոցն անհնազանդ»։ Թղ. 144ա. «Յաղագս յիշոցնատուաց. Վասն եր(ր)որդ կանոն գրեմք վասն ահեղ եւ մեծ եւ դառն եւ զարհուրելի մեղացն որ ասի յիշոցք»։ Թղ. 148բ. «Վասն ատելութեան. Քսանեւմիերորդ բան գրեմք կանոնական, որ չէ պարտ քրիստոնեայքն զիրեար ատեն»։ Թղ. 153ա. «Յաղագս սիրոյ. Եւ է առաջին պատուիրան սէրն եւ ի համարս կանոնաց ժբ գլուխ»։ - Վերջ թղ. 158բ. «որ արդարք եւ մեղաւորք ըստ գործոց (իւր)եանց զփոխարէնն առ(ցեն) յարդար դատաստ(անի)ն Աստուծոյ. վասն այն է սահմ» կը մնայ կիսատ։