— - Bibliographic notice
1142
ՆԵՐՍԷՍ ԼԱՄԲՐՈՆԱՑԻ Թ
ԺԴ դար - ԺԴ դար

ID
Number
1142
Old record number
1333
Title
ՆԵՐՍԷՍ ԼԱՄԲՐՈՆԱՑԻ Թ
Start date
ԺԴ դար
End date
ԺԴ դար
Date details

դատելով արտաքին պարագաներէն՝ ԺԴ դար։

Copy place
Reference
Type
Number of pages
37
Dimension
13x17,5
Layout
միասիւն (9x14,5)։
Writing details

Codicology

ունի Ձեռագրի մը Թ-ԺԱ թերթերը, որոնցմէ առաջինը ունի 11 թղ., միւս երկուքը 12 թղ, եւ ապա նորոգողին կողմէ աւելցուած թուղթ մը։

Principal subject
Subject details

թուղթ։

Number of lines
25։
Binding

մագաղաթեայ, միջուկը ստուարաթուղթ. հաւանաբար կազմուած ըլլայ ի Ս. Ղազար։

State of preservation

բաւարար, թղ. 34-35 վարէն եռանկիւն մը կտրուած ըլլալով, նորոգողը ամբողջացուցած է թէ՛ թուղթը եւ թէ գրութիւնը, ինչպէս նաեւ բոլորովին նոր է թղ. 37՝ գրութեամբ։

Copyist
եւ այլ ծանօթութիւններ կը պակսին։
Owner

Commanditaire
Illuminator
Binder
Parchment flyleaf

Lettrines

Initials

կարմիր։

Marginal illuminations

Images

եւ այլ զարդեր չունի։

Canon tables 1

Canon tables 2

Title text

Blank pages

Colophon

Informations

1791էն առաջ ունեցած Բովանդակութիւն. Թղ. 1ա. «Տեսութիւն քննութեան աղաւթից աւետարանչին Յովհաննու, ի խնդրոյ Ստեփաննոսի վարդապետի Յակովբոցւոյ, ի Ներսիսէ աշակերտէ իւր եւ հոգեւոր որդեկէ. Գիր քոյոյ պատուականութեանդ միանգամ եւ երկիցս, հայր սուրբ, եհաս առ իս, փութա ցուցանող առ ի խնդիր ըննուցեան աստուածաբան առաքելոյն Յովհաննու աղաւթիցն. եւ ես նախապատիւ վարկայ զհնազանդութեամբ աշխատութիւն քան զհեղգութեամբ լռութիւնն...»։ Թղ. 3ա. «Էր ընդ եղբարս երանելին Յովհաննէս մեծ ուրախութեամբ ի տէր. Էր ասէ եւ թէ յորում տեղւոջ կամ ի քաղաքի՝ ոչ նշանակէ զլինելն, սակայն զԵփեսոս իմանամք, զի անդր վկայէ Եւսեբի զննջելն նորա եւ տեղին յայտնի, որ այսաւր փառաւք մեծաւ պատուի, քանզի անդ էր, որպէս ասացաւ, յետ դարձին ի Պատմոս կղզոյ, ծերացեալ ընդ երկարութեամբ ժամանակի»։ - Վերջ թղ. 36ա. «Ո հայր պատուական Ստեփաննոս, զորոյ ի գլուխ ած շնորհն Աստուծոյ զխնդրելիս ի ձեռս տառապեալս գործարանի, ի փառս իւր եւ ի վայել քումդ հաւատոց եւ ճշմարիտ որ առ աստուածաբանս սիրոյ, ոչ թէ ըստ որում պարտն էր կամ զբովանդակն ածել ի լոյս զսորա զօրութիւնն, որ անհասն էր յինէն, այլ փութացեալ միայն հնազանդութեամբ որդիականս հպատակութեամբ պատճառ նիւթել իմաստնոյդ, առ ի եւս սորին իմաստութեամբ բարձրանալ շնորհօք Յիսուսի Աստուծոյ յուսոյն մերոյ, որ է օրհնեալ յաւիտեանս. ամէն»։ Բնագրին վերջին երեք թուղթերը (թղ. 33-35) մասամբ կտրուած ըլլալով՝ նորոգողը ամբողջացուցած է գրութիւնը, իսկ թղ. 37ա ամբողջապէս նոր գրած է։

Content