10861069հաւանաբար ԺԶ դարուն։
բոլորգիր. (թղ. 85ա-119բ՝ մանր բոլորգիր)։
Ա-ԺԷx12 (Թ՝ 11 թղ.)։
թուղթ։
դրոշմազարդ շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ, դռնակով. ինկած են զոյգ փականքները. աստառը կարմիր կերպաս։
բաւարար։
1635ին Տէր Պօղոս։
չունի։
միայն թղ. 3ա, կարմիր գոյնով, պարզ եւ նախնական։
կարմիր։
չունի։
չկան։
թղ. 3ա, կարմիր մելանով, պարզ եւ նախնական։
թղ. 79ա, 201ա։
թղ. 1ա-2բ (թղ. 1բ.ի վրայ կայ «Քում ամենազօր» ժամագիրքի աղօթքը, անվարժ բոլորգրով)։
Բնագրէն տարբեր գրչութեամբ. Թղ. 200բ. «Ի թվականիս Հայոց ՌՁԴ (1635) վերըստին նորոգեցաւ գիրքս որ կոչի Յիսուս Որդի, ձեռամբ գրչի Անտոն դպրի։ Յիշեցէք զՏէր Պօղոսն որ ստացաւ սորա վերստին նորոգիլն եւ կազմելն»։
Տէր Մարտիրոս Կուտինացիէ ստացած է Հ. Փիլիպպոս Թերճիման Ասլանեան. Ձեռագիրը վանք հասած է 22 Ապրիլ 1830ին։ Բովանդակութիւն. 1. Թղ. 3ա. «(Շարադրութիւն հոմերական վիպասանութեամբ, սակս հայկազնոյ սեռի եւ Արշակունեաց զարմի, ասացեալ Ներսեսի սրբոյ Կաթողիկոսի Հայոց). Պարտական է Հաւր որդի, հատուցանել վարձ ծընաւղի, եւ անդրադարձ փոխարինի, բազում երկանց ըստ պատշաճի»։ - Վերջ թղ. 41բ. «Ի հինգ հարիւր թիւ կատարեալ, եւթանասնից ի նոյն յարեալ, կատարեցաւ բանըս չափեալ, ի համբակէ նըւաստացեալ. տունք ՊՀ»։ 2. Թղ. 42ա. «Տեառն Ներսէսի Հայոց Կաթողիկոսի քաջ հռետորի եւ Անյաղթ փիլիսոփայի, ասացեալ բան դաւանութեան ի սուրբ Երրորդութիւնըն եւ ի փըրկչին մերոյ մարդեղութեան, վերառեալ ի տուողէն պարգեւաց զշնորհս հոգւոյն սրբոյ եւ նովիմբ երգել. Խոստովանիմ Աստուած ըզհայր, անծին անեղ եւ անըսկիզբն, խոստովանիմ Աստուած զորդին, անժամանակ Հաւր միածին»։ Թղ. 75ա. «Յիշատակարան բանիս. Վասն Աստուծոյ խաւսել զայս բան, ինձ ոչ էր յանգ եւ ոչ նման»։ - Վերջ թղ. 79ա. «Որ միշտ երգի արարածոց, յիմանալոյ եւ ի սգալոյ»։ 3. Թղ. 79ա. «Տեառն Ներսէսի Հայոց Կաթողիկոսի ասացեալ յարարածոց. Յիսուս որդի Հօր միածին, եւ ճառագայթ կերպարանին, ծընունդ անճառ սկըզբնատրպին, անհատաբար քում ծընաւղին»։ Թղ. 169բ. «Յիշատակարան լուսերանկ բանիս. Ի վեց հարիւր Հայոց թուական, եւ յառաջին սկըսեալ նոր ամ»։ - Վերջ թղ. 173ա. «Յաւէտ յայժմուս եւ միշտ էին, եւ յաւիտեանս յաւիտենին»։ 4. Թղ. 173ա. «Գրիգորիսի Կաթողիկոսի ասացեալ. Ի յիս գիտութիւն, բայց համրացեալ է, գոյ երկիւղ բարեաց, այլ շիջանի միշտ»։ - Վերջ թղ. 174ա. «Զթողուլ պարտապանին եթող եւ մեզ նա, թողցէ Յիսուս բազմաց զոր պահանջեաց նա»։ 5. Թղ. 174ա. «Տեառն Ներսէսի սրբոյ եւ տիեզերական վարդապետի եւ Կաթողիկոսի Հայոց, Յաղագս երկնի եւ զաւրացն նորա, ի դիմաց նորին բարառնաբար ի չափ երկոտենիցն պարզեալ ի խրնտրոյ առ բըժըշկապետի եւ աստեղագիտի Մխիթար կոչեալ. Ի մեղական գոլով բնութիւն եւ սկըզբնական, ի յանեղէն ձգել կամար անզուգական»։ Թղ. 181ա. «Յորդորակս յանուն Մխիթար բըժըշկին. Միշտ էիդ անեղ բնութիւն բնաւորեցան, անեղիդ անմահութիւն հետեւեցան» (սկ. «Մխիթար բժիշկ ընկալ ի Ներսէսէ զայն բան»)։ 6. Թղ. 182բ. «Նորին Ներսէսի ասացեալ ի խրատ մանկանց ուսումնասիրաց, ի դիմաց այբուբեմից տառից. Այբն առաջին ըզքեզ տըղայ, հանէ իմաստըն գերակայ» (սկ. Ա-Ք)։ Թղ. 186ա. «Նախանձելի մարդկան լինիս, թէ զվերոգրեալսն ի միտ ունիս» (սկ. «Ներսէսի է»)։ 7. Թղ. 186բ. «Նորին բան հաւատոյ վասն անեղին եւ եղելոց, բարառնաբար ի դիմաց հայկական տառից, չափ բերմամբ ոգեալ. Այբն անըսկիզբն է զԱստուած, անեղ բնութիւն ոչ արարած» (սկ. Ա-Ք)։ Թղ. 190ա. «Նորոգ մանկունք իմաստութեան, տըւաք զայս բան ձեզ խրախութեան» (սկ. «Ներսէսէ է»)։ 8. 190ա. «Նորին Ներսէսի խրատ ոգոց համայնից, ի դիմաց մերոյին տառից յիւրաքանչիւրսն քաւից. Այբն Աստուծոյ զքեզ մերձակայ, լինել խրատէ թէ հաւատա(յ)» (սկ. Ա.»)։ Թղ. 196բ. «Նորոգ բանիս այսմիկ հանդէս, դումարելոց աստ տիրապէս» (սկ. «Ներ9. Թղ. 196բ. «Աղաւթք Տեառն Ներսէսի ասացեալ, զոր պարտ է ամենայն քրիստոնէից ուսանել եւ ասել յաւրն երեք անգամ. Հաւատով խոստովանիմ եւ երկիր պագանեմ քեզ, Հայր եւ Որդի եւ սուրբ Հոգի» (Ա-ԻԴ տուն)։ 10. Թղ. 201. «Գանձ ծնընդեան եւ մկըրտութեան Տեառն. Մաքուր եւ անբիծ սուրբ Աստուածածին, դուստր լուսոյ մայր անճառ բանին, առաւաւտ լուսոյ արուսեկին, արեգականն ի մեզ ծագաւղին» (սկ. «Մկրտիչ»)։ 11. Թղ. 203ա. «Տաղ ծննդեան. Հըրճուիմք այսաւր մեք հոգեպէս, տաւնիւս մաքուր սուրբ կուսութեան, զի ծնաւ փըրկիջ մեզ տէր Քրիստոս, որդի Դաւթի Աբրահամու» (4 տուն, կը մնայ կիսատ)։