1589
626
ՌՃԾԸ - 1709։
թղ. 1-77բ՝ նօտրգիր, այնուհետեւ բոլորգիր։
Ա-Ի։
թուղթ մաքուր։
դրոշմազարդերը մաշած շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ. կորսուած են երեք փականքները։
բաւարար։
Աղամալ Նախիջեւանցի։
թղ. 2ա։
կարմիր թանաքով։
թղ. 42բ43ա, ուր գծուած է բազմագոյն կայսրի եւ քահանայապետի մը նկարը իբր լուսանցազարդ։
չունի։
2ա, կարմիր եւ կապոյտ տկար գոյներով։
չունի։
թղ. 1ա, 234ա-բ։
Թղ. 233բ. «Փառք փրկչին, որ ետ տկարիս կարողութիւն հասանել յաւարտ գրքիս այս, որ կոչի Գաւազանագիրք քահանայապետից եւ կայսերաց, թվին հայոց ՌՃԾԸ (1709), ի գիւղաքաղաքս Շօռօթ կոչեալ, ես Սարգիսս, որ եմ որդի Բագարատ իրիցու, անուամբ միայն եւ գործով դատարկս, գծագրեցի ձեռամբ իմով, յիշատակ եւ ի վայելումն ի մայրաքաղաքցի բարեմիտ եւ յոքնահանճար Աղամալին Նախչուանցի, ծնողացն եւ որդոցն վայելումն տացէ Տէր Աստուած, որ բազում փափականօք հազիւ թէ ձեռնարկեաց օրինակ սորին գրել ետ, ի վայելումն իւրն եւ ամենայն ընտանեացն. ամէն. եղիցի եւ եղիցի»։
«Այս գիրք յիշատակ է Շոռոթեցի պարոն Ռափայէլին, զոր եբեր ի Վարատինու եղբայր նորա Վ. Հ. Սուքիաս Վրդ.ն մեր Աղամալեան, յամի Տեառն 1781, ի Յունուարի»։ Մատեանս կը բովանդակէ ծրա Մարթինի Պատմութիւնը, այն է՝ Գաւազանագիրք կայսերաց եւ քահանայապետից. ունի հետեւեալ 1. Թղ. 1բ. «(Ս)կսանի գիրքս պատմութեանց, որ կոչի ըստ հայոց Գիրք գաւազանաց, որ պատմէ զծայրագոյն քահանայապետացն, նա եւս զկայսերացն Հռոմայ...». (հմմտ. Փ. Մարթին Ա., §§ 1-17)։ 2. Թղ. 42բ. «Կայսերք. Աստ բաժանի կարգ գրոցս. Կայսերքն ի ձախակողսն եւ պապերն ի յաջս. Յամսն շինելոյն Հռօմայ...»։ - Վերջ թղ. 213բ. «վասն այն անպատշաճ վարկաք երկրորդել. անդ գտցես զամենայնն»։ 3. Թղ. 43ա. «Քահանայապետք. Աստ բաժանի կարգ գրոցս. վասն զի գրեմք զքահանայապետսն յաջ կողմն, իսկ զինքնակալքըն ի ձախն. Սկսանիմք այսուհետեւ ճառել զծայրագոյն քահանայապետացն...»։ Վերջ թղ. 233ա. «ՄԵ. Ուրբանոս վեցերորդ յամի տեառն ՌԳՃՀԸ (1378) նըստաւ (...) եւ հերձին զեկեղեցին Աստուծոյ ընդ մէջ եւ գայթակղեցուցին զբազումս։ ՄԶ. Պօնիֆացիոս Թ.»։ 4. Թղ. 213բ. «Այսոքիկ են ինքնակալք որ եւ կայսերք, նաեւ թագաւորք քրիստոնեայք, որք են յերկրի...»։ 5. Թղ. 214բ. «Այսոքիկ են ինն խոհեմ եւ հմտագոյն պատերազմողքն, արքն քաջ եւ ամենայն զօրութեամբ զարդարեալք, որք եղեն յաշխարհի...»։ 6. Թղ. 216բ. «Իշխանութիւնք եւ թագաւորք Հայոց. Արդ, վասն զի գիրք առաջակայ Գաւազանաց կամ ժամանակարգաց կոչեալ մինչեւ ցայս վայր ի գրոյ լադին ի հայ թարգմանեցաւ փծուն Ներսէսիս Պալիանցի կոչեաց, ի Կիլիկիոյ գաւառէն...»։ - Վերջ 7. Թղ. 233բ. «Արդ, կացեալ աթոռ հայրապետութեան հայոց հնազանդ սուրբ եկեղեցոյն Հռոմայ ի սուրբ Գրիգորի Լուսաւորչէ»։ - Վերջ անդ։