1048
964
1689։
բոլորգիր։
Ա-ԺԴx12։
թուղթ փայլուն եւ սպիտակ։
սեւ կաշի, միջուկը տախտակ։ Ինկած է երկրորդ փականքը։
շատ լաւ։
տիրացու Խաչատուր։
չունի։
մատիտով են, յետագային գունաւորելու նպատակով։
կարմիր թանաքով են. նոյնպէս բնագրին մէջ հանդիպած տէրունական անունները (Աստուած, Յիսուս...)։
եւ այլ զարդեր չկան։
էջ 1էն առաջ՝ երեք թուղթ. էջ 5-6, 35-36, 329-340։
Բնագրին գրչութեամբ. 1. Էջ 328. «Գրեցաւ Երգ երգոցի մեկնութիւնս ի ներմարմնութեան Տեառն մերոյ ՌԶՃՁԹ (1689), իսկ ի համաթվութեանս մերոյ ՌՃԼԸ, ի վայելումն հողոյ ծնեալ տիրացու Խաչատուրին։ Բայց հանդիպօղք այսմ բուրաստանի կարդալով կամ օրինակելով՝ աղաչեմ աղաչեմ յիշեսջիք միով Աստուած ողորմիւ, եւ դուք յիշեալ լիջիք ի Քրիստոսէ. ամէն»։ 2. Էջ 34. «(Ա)ղաչեմ զձեզ, ասացէք Աստուած ողորմիս, եւ Տէրն մեր Յիսուս Քրիստոս ողորմեսցի ձեզ ամենեցուն. ամէն»։
ունեցած ենք 1791էն առաջ։ Մատեանս է Գրիգոր Նարեկացիի Մեկնութիւն Երգերգոցի. ունի հետեւեալ կարգը. 1. Էջ 1. «Յառաջաբան Երգոյ երգոցն. (Ա)նուն Երգոյ երգոցս յայտ առնէ զի եղանակաւոր ձայնիւ ընդ այլ երգս եւ աւրհնութիւնս զսա երգէին ի հնումն։ Եւ է Երգ երգոցս երրորդ գիրք Սողովմոնի...»։ - Վերջ էջ 4. «Նախ զանճառ միանալն իւր փեսայն բանն Աստուած յիւրն հարսնացեալ մարմնումն զոր էառն, որով պպա (?) եւ աստուածարեալ հարսնացեալսն ի սուրբս յայտնա2. Էջ 7. «Երգ երգոց. Հարսն ասէ Սողոմոն. Համբուրեսցէ զիս ի համբուրից բերանոյ իւրոյ, զի քաղցր են ստինք քո քան զգինի եւ հոտ եղոց քոց քան...»։ - Վերջ էջ 33. «Հարսնն եւ դստերքն եւ օրիորդքն ասեն. Թագաւոր սիրելի թէպէտեւ ծածկեցաք ի տեսլենէ, աչք մեր յըստնաւորս։ Տէր արար զքեզ, հաստատեաց զքեզ, պատրաստեաց զքեզ յարգանդէ, գեղեցիկդ ի կանայս, մայր քո ծնցի մարմին անտխեղծ. առ նոյն յայլմէ տեսչութենէ, զի այսպէս ունէր»։ 3. Էջ 39. «Զոր ասացեալ է Տեառն Գրիգորի ներանձնաւոր քահանայի եւ հոգէշնորհ վարդապետի, որդւոյ Տեառն Խոսրովայ, սակըս իւրոյ աստուածային յերկիւղածութեանն եւ ընթերցասէր գոլով ցանկացեալ այսմ տառի մեծաւ աղաչանաւք եւ խնդրուածովք ետ մեկնել զառակս փեսայի եւ հարսինն, որ բացայայտի մեկնութեամբ ի Քրիստոս եւ յեկեղեցի. Հրամանք է աստուածասէր թագաւորութեանդ, ով տէր արքայ, բուռն եւ աւելի էր քան զկար մեր, զի այդպիսի խնդիր մեկնել զԵրգս երգոց այնոցիկ էր, որ ըստ Սողովմոնին է հոգւով»։ - Վերջ էջ 324. «Դարձեալ եւս յաւէտ փառք շնորհատուողին տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, հանդերձ Հարբն եւ սուրբ Հոգովն յաւիտեանս յաւիտենից ամէն, ամէն, ամէն»։ 4. Էջ 325. «(Յիշատակարան մատենին). Ի ՆԻԶ թուականութեանս հայոց հարկեցայ ես Գրիգոր քահանայ ի Նարեկայ, որդի Տեառըն Խոսրովա(յ) Անձաւացեաց եպիսկոպոսի...»։ - Վերջ էջ 327. «Սկիզբն արարի աղօթիւք եւ արտասուօք խնդրել, որ եւ նայեցեալ յանարժանութիւն իմ եւ ի սրտեռանդն կամսն հայցօղին, եբաց զբերան իմ յասել եւ ի համառօտել զսա ի փառս Քրիստոսի, ամէն, ամէն, ամէն»։