1044310ՌՃԲ = 1653։
բոլորգիր մանր։
չէ մնացած հին թուարկումը. նորոգողը իր կողմէ կատարած է նոր թուարկում, որ իր կարգին պակասաւոր է, քանի միջանկեալ ինկած են թուղթեր եւ թերթեր։
թուղթ։
դրոշմազարդ շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ, չունի աստառ։
խեղն, կարօտ նորոգութեան. գործածութենէ մաշած, ձեռագիրը կողքէն անջատուելու վտանգի մէջ, միջանկեալ կը պակսին թերթեր, ստէպ մելանը գունատ։
Յովանէս եւ իր եղբայրը։
կարմիր գրիչով՝ թռչնագիր։
կարմիր։
հազիւ քանի մը հատ, որոնք գործածութենէ դարձած են գրեթէ անտեսանելի։
չկան։
թղ. 65ա, միագոյն եւ պարզ։
թղ. 4ա-5բ, որոնք աւելցուած են նորոգողին կողմէ։
Ոսկան վրդ. Երեւանցիի կողմէ. սկզբնատառք՝ «Ոսկան վարդապետի բան այս». Թղ. 63բ. «Ողորմութեամբ վեհին էի, եւ խնամօք հաստչին իսկի, Սկիզբն առեալ ի յԱպրիլի, եւ աւարտեալ ի Յուլիսի, Կատար առեալ գըրկուկս վերջի, ի ներ թուում աւուրց ութի, Ամաց թուոց ըստ տօմարի, մերոյս սեռի հայկականի, Ներման առեալ հազարեկի հարիւր երկու աւելորդի, Վասն մանկան բարեսիրի, որ Յովանէսըն յորջորջի, Այլ եւ եղբօր հարազատի, ըստ մարմնական ծննդեան սեռի, Րախճանացեալ ի տիս մարմնի, եւ ի հասակըս ցանկալի, Դրուատ անձին առեալ բարի, զաստուածային վարս սըխրալի, Առ որ եղեւ այսմ տառի, յոյժ բաղձացօղ սիրով սըրտի, Պատուել թերեւս զօր տէրունի, եւ զյիշատակս մարտիրոսի, Երանելեացն որք ընդ Յիսուսի, փառազարդեալ կան զուարճալի, Տօնել տարփմամբ զօր հանդիսի, ըստ աւանդութեան կաթուղիկի, Իւրաքանչիւր ըստ իւրում կարգի, պատուասիրել երգով ձայնի, Բանիւ ոգել զշարըս տառի, մըտօք զննել զխորս իմաստի, Արտայայտել զխորհուրդս գաղտնի, եւ զտէրութիւն ծածկեալ իրի, Նըպաստութեամբ Հոգւոյն շնորհի, ի տկարութեան թիկունս հասի, Առատ կամօք քաղցրականի, ըստ ամենեցուն որպէս պատմի, Յաւէժ ամէն ժամանակի, ձեռըն տուեալ ի (...)անկի, Սապէս եւ քեզ առ(...)եսցի, եւ օգնական յաղթօղ լիցի, Ի թշնամեաց ամենայնի, որք ըսպասեն քումըդ վըշտի, Զի ինքն քեւ փառատրեսցի, ըստ կանոնի իւրոյ բանի, Այժմ եւ յաւէտ եւ ապառնի, համայն եղելոյ արարածի»։
ստացած ենք 1882ին, հաւանաբար Սերովբէ Ալիշանի ձեռքով։ Բովանդակութիւն. Մատեանս է մասն Աւետարանի եւ մասն Նարեկի, գրուած Ոսկան Վրդ. Երեւանցիի ձեռքով, առօրեայ գործածութեան համար։ Ձեռագիրէս ինկած են բազմաթիւ թուղթեր։ Ունի հետեւեալ կարգը. 1. Թղ. 1ա. «Սրբոյ աւետարանիս ըստ Մարկոսի. Եւ մտեալ դարձեալ ի Կափառնայում» (Բ 1-12)։ Թղ. 1բ. «Սրբոյ աւետարանիս ըստ Ղուկասու. Եւ եղեւ ի միւսում շաբաթու մտանել նմա ի ժողովուրդն» (Զ 6-11)։ Թղ. 2բ. «Սրբոյ աւետարանիս ըստ Յոհաննու. Յետ այսորիկ տօն էր հրէից եւ ել Յիսուս Երուսաղէմ» (Ե 1-18)։ Թղ. 3բ. «Եւ աստ ասի Նորաստեղծեալն եւ զկնի քարոզ. Խնդրեսցուք... Քում ամենազօր»։ Ձեռագրիս սկիզբը թուղթ ինկած ըլլալով՝ առաջին մասէն մնացած է երեք թուղթ (թղ. 1-3), որ հաւանաբար ըլլայ ժամագիրքի հատուած մը։ 2. Թղ. 5ա. «(Աւետարան ըստ Մատթէոսի). Եւ յառաջնում աւուր բաղարճակերացն» (ԻԶ 17 - ԻԸ 20)։ Թղ. 17ա. «Սրբոյ աւետարանիս ըստ Մարկոսի. Եւ էր զատիկ եւ բաղարճակերք» (ԺԴ 1 - ԺԶ 20)։ Թղ. 29ա. «Սրբոյ աւետարանիս որ ըստ Ղուկասու. Մերձեցաւ տօն բաղարճակերացըն» (ԻԲ 1 - ԻԳ 46), կը մնայ կիսատ։ Թղ. 38ա. «(Աւետարան ըստ Յովհաննու). ... ձեզ բնակեսցի եւ ընդ ձեզ եղիցի. ոչ թողից զձեզ որբս» (ԺԴ 18 - Ի 31)։ Չորս աւետարաններէն առնուած են Չարչարանաց, Խաչելութեան, Թաղման եւ Յարութեան հատուածները, միջանկեալ համապատասխան խորագիրներով։ 3. Թղ. 53ա. «Երգ Տեառն Ներսէսի ասացեալ յերեկ(ոյե)ան աւետարանաց. Նորոգօղ տիեզերաց որ զգեցուցեր մեզ լոյս փառաց» (սկ. «Ներս», կը մնայ կիսատ թուղթի անկումով)։ 4. Թղ. 56ա. Մասն ժամագրքի, Հանգըստեան ժամու. «(Աղօթք Գրիգորի Նարեկացւոյն). Ընկալ քաղցրութեամբ տէր Աստուած հզօր զդառնացողի զաղաչանս» (Բան ԺԲ), «Որդի Աստուծոյ կենդանւոյ օրհնեալդ ամենայնի, հօրս ահաւորի» (Բան ԽԱ)։ Թղ. 58ա. «Աղօթք իւրաքանչիւր անձին հաւատացելոց ի Քրիստոս, առ սուրբ Երրորդութիւնն եւ միաստուածութիւնն, ցոր արարեալ է Տեառն Ներսէսի հայոց կաթողիկոսի. Հաւատով խոստովանիմ եւ երկիր պագանեմ քեզ, Հայր եւ Որդի եւ սուրբ Հոգի»։ Թղ. 62բ. «Սուրբ զԱստուածածինն եւ զամենայն սուրբս...։ Ընկալ տէր զաղաչանըս...։ Օրհնեալ տէր մեր...։ Հայր մեր...։ Զհանգստեան աղօթս եւ զաղաչանս...։ Փառք քեզ տէր Աստուած մեր, որ պարգեւեցեր մեզ զօրս ի բարի եւ խաղաղութեամբ...։ Օրհնեալ եղերուք ի շնորհաց...»։ 5. Թղ. 65ա. «Սրբոյն Գրիգորի Նարեկացւոյ վարդապետի վանականի, քաջ հռետորի եւ անյաղթ փիլիսոփայի, առն հոգելիցի եւ (...)ւոյ քրիստոսասիրի, աղերս մաղթանաց աւուրցն կենաց, յաղագս համայնից անձանց զԱստուած խնդրողաց. (Բան Հ2). Աստուած ողորմած, բազմագութ, հզօր, ահաւոր»։ Ունի միայն Բան ՀԶ-ՁԷ. սա վերջինս կը մնայ կիսատ եւ կ'աւարտի «Ահա աղաչեմ ըզքեզ բարեգութ, ամենայն սրբովք պաղատիմ, լուր սոցին»։