1053
950
ձեռագիրս ունի երկու մաս. առաջին մասը գրուած ըլլալու է ժէ դարուն, իսկ երկրորդը (Երազահան)՝ 1715ին։
նոտր, առաջին մասին (թղ. 1-94) մաքուր եւ նուրբ գրչութեամբ, մնացած մասին՝ նոտր շեղագիր։
Ա-ԺԱx12 (ԺԱ՝ 6)։
թուղթ։
շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ. կորած են զոյգ փականքները։
բաւարար։
անյայտ։ - ԿՆԻՔ թղ. 115բ. «ՔԻ ԾՌՐՏԷՐ ԻՔՆՐԱՏԻՈՍ ԹՎՌՌՃԽԴ» (քառանկիւն, 1,6x1,4 սմ. մեծութեամբ)։ Նոյնը (կլոր եւ քառանկիւն) կրկնուած եւ ջնջուած է՝ թղ. 1բ, 94բ։
չունի։
չունի։
կարմիր թանաքով են։
եւ այլ զարդեր չկան։
թղ. 1ա, ուր գրիչի փորձեր կատարուած են, թղ. 123ա-126բ։
Բնագրին գրչութեամբ. 1. Թղ. 94ա. «Նա եւս եւ նոյն ուղղիչ հասոյց զապերախտս ի յանգ երկնաւոր առագաստիս, եւ ելից զիղձս սրտիս, թէեւ թափուր եմ»։ բնագրին երկրորդ գրչութեամբ. 2. Թղ. 115ա. «Զնուաստագոյն զԻգնատիոս զքարոզօղ քահանայս, զգծագրող զերազահանիս այսորիկ, որ եմ տեղեաւս Տիգրանակերտցի եւ սնուցմամբս Էջմիածնցի, առ ոտս սրբազան եւ երջանիկ մեծի Արդար Իսահակ վարդապետին, եւ այժմ զետեղմամբ ի Վան քաղաքի Շամիրամակերտի։ «Աղաչեմ յիշել ի Տէր, որ ի յԱկն գիւղաքաղաքի բազում աշխատութեամբ եւ զբաղանօք գրեցի զսա, ի թուականիս մերոյ ՌիՃԵԴ (1715) ամին, Յուլիսի Ի օրն, ի Սուրբ Գէորգ եկեղեցին։ Որք հանդիպիք սմա տեսանելով եւ կամ բան ինչ օգտելով, յիշեցէց եւ Աստուած ողորմի ասացէք ինձ եւ ծնողաց իմոց, զի եւ դուք գտջիք ողորմութիւն ի Քրիստոսէ յԱստուծոյ մերմէ. ամէն։ Հայր մեր որ»։ 3. Թղ. 122բ. «Գրեցաւ ՌՃՀԱ (1722) թվին, Մայիսի ԻԳ, յՈւչքիլիսէն, ձեռամբ իմովս, Աստուծով»։
1783ին Տիրացու Գէորգ Պալատեցի Տէր Յովհաննէսեան ղրկած է Պոլիսէն։ Մատեանս ունի երկու մաս, գրուած երկու տարբեր գրիչներէ. Ա. Գրիգոր Նարեկացիի Մեկնութիւն Երգ երգոցի (թղ. 1-94), որ ձեռագրիս հնագոյն մասը կը թուի ըլլալ, եւ Բ. Երազահան, գրուած 1715-1722 տարիներուն։ Ունի հետեւեալ կարգը. 1. Թղ. 1բ. «(Մեկնութիւն Երգ երգոցի հոգեխառն իմաստապատում առն Սողովմոնի արքայի իսրայէլի), զոր ասացեալ է Տեառն Գրիգորի ներանձնաւոր քահանայի եւ հոգէշնորհ վարդապետի, որդւոյ Տեառն Խոսրովայ, սակս իւրոյ աստուածային յերկիւղածութեանն եւ ընթերցասէր գոլով ցանկացեալ այսմ տառի մեծաւ աղաչանօք եւ խնդրուածօք ետ մեկնել զառակս փեսայի եւ հարսին, որ բացայայտի մեկնութեամբ ի Քրիստոս եւ յեկեղեցի. Հրամանք է աստուածասէր թագաւորութեանդ, բայց կարի առաւել յոյժ ի վեր եւ աւելի էր քան զկար մեր, զի այդպիսի խնդիր մեկնել զԵրգս երգոց այնոցիկ էր, որ ըստ Սողոմոնին է հոգւով»։ - Վերջ թղ. 92բ. «Դարձեալ եւս յաւէտ փառք շնորհատուողին տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, հանդերձ Հարբն եւ սուրբ Հոգւովն յաւիտեանս յաւիտենից ամէն»։ Թղ 92բ. «(Յիշատակարան մատենին). Ի ՆԻՉ թուականութեան եւ թագաւորութեանս հայոց հարկեցայ ես Գրիգոր քահանայ ի Նարեկայ, որդի Տեառն Խոսրովա(յ) Անձաւացեաց եպիսկոպոսի...»։ - Վերջ թղ. 93բ. «Սկիզբն արարի աղօթիւք եւ արտասուօք խնդրել, որ եւ նայեցեալ յանարժանութիւն իմ եւ ի սրտեռանդն կամսն հայցօղին, եբաց զբերան իմ յասել եւ ի համառօտել զսա ի փառս Քրիստոսի. ամէն»։ Բնագրէն տարբեր նօտր գրչութեամբ. 2. Թղ. 95ա. «Վասն երազ տեսանելոյ ի գիշերի, զոր ստոյգ ցուցանէ. Մեկնութիւն երազոյ զոր տեսանեն մարդիկ եւ ի լոյս հանեն...»։ Թղ. 95բ. «. Ցանկ երազահանիս. Զոր ինչ տեսնուս՝ համարագրով գտնուս. Ա. Եթէ տեսանես ծառ, սար, առու, բաղանիս...» (Ա-Ծ)։ Թղ. 97ա. «Զմեկնութիւն երազոցն ցուցանէ ստոյգ եւ ճշմարիտ. Ա. Հանց կասեն թէ՝ ծառն եւ սառն՝ մարդ է, անդ ուր տեսել է...»։ - Վերջ 115ա. «այս ամէնն պարոնին եւ արեւշատութիւն է, վէզիրին եւ պարոնին կնոջն, որ պարոնայքն լաւանան։ Եւ Քրիս տոսի Աստուծոյ մարդասիրին փառք յաւիտեանս. ամէն»։ 3. Թղ. 116ա. «Երազահան այլ կերպիւ, զոր արարեալ է մեծ մարգարէն Դանիէլ. Ա. Աստուած ի տան քում տեսանես շինութենէ տան քո. Արեգակն եւ լուսին՝ ընդ իրար ընթանան, կռիւ ցուցանէ եւ հիւանդութիւն. արեւն յերկնից անկանիլն՝ թագաւորաց մահ է»։ - Վերջ թղ. 122բ. «Քար կուտել կամ կղտոցէլ՝ չէբարի եւ փառք յաւիտեանս ամէն»