914557հաւանաբար ԺԷ դար։
նոտր մեծ։
Ձեռագրի մը ԺԱ-ԺԹ թերթերն են։
թուղթ։
կաշի, միջուկը ստուարաթուղթ։
բաւարար։
եւ այլ ծանօթութիւններ կը պակսին։ - ԿՆԻՔ էջ 167, բոլորակ, 2,5 սմ. տրամագիծով, մեծատառ միացեալ տառերն են՝ ԹՄԽԲ։
սակաւք եւ պարզ, կարմիր գրիչով։
կարմիր։
եւ այլ զարդեր չունի։
Բնագրին գրչութեամբ. Էջ 12. «Բարեխաւսութեամբ սուրբ Աստուածածնին եւ պատուական սուրբ խաչին եւ երկոտասան սուրբ առաքելոցն Քրիստոս Աստուած մեր ողորմեայ տառապեալ Եղիայ եպիսկոպոսիս եւ ծնողացն եւ ազգականացն եւ ամենայն հաւատացելոցն ի քեզ, եւ փըրկեայ յահագին տանջանացն. ամէն»։
Սերոբէ Ալիշան գնած է Միաբանութեանս ծախսով, 1872ին։ Բովանդակութիւն. Ա. Ագաթրոն հայրապետի բան, Բ. Քարոզ, Գ. Վարդան Վարդապետ Բարձրբերդցի, Պատմութիւն, Դ. Պատմութիւն Հացունեաց խաչին, Ե. Զենոբ Գլակ, Զ. Յովհան Մամիկոնեան. Ա. Ագաթրոն հայրապետի բան. 1. էջ 1ա. «Ագաթրոն հայրապետին ասացեալ վասն յարուցման առաջիկայ թագաւորացն ֆռանգաց. Յայնժամ թագաւորեսցէ մեծն Կոստանդիանոս եւ հզօր զաւրութեամբ ի Հռոմ քաղաքի, յազգէն յայնմանէ զոր ոմանք կոչեն զոր արգելեալ էր մեծին Կոստանդիանոսի, հրամանաւ մեծ թագաւորին Տրդատայ եւ սուրբ Լուսաւորչին մերոյ Գրիգորի, ի մեծ եւ ի հռչակաւոր քաղաքն ի Հռոմ, վասնզի գնաց անդ արքայն Տրդատ»։ Վերջ էջ 12. «Յայնժամ ասէ տէրն ընդ այնոսիկ որ յաջմէն իցեն. Եկայք աւրհնեալք հաւր իմոյ, ժառանգեցէք զարքայութիւնն Աստուծոյ. դարձեալ ասէ ձախակողմեանցն սաստելով. Երթայք անիծեալք ի հուրն յաւիտեԲ. Քարոց. 2. Էջ 12. «Քարոզ. Ճրագ մարմնոյ ակն է. Եթէ երկրորդ ճրագ կոչի ողորմութիւնն ըստ Սարկոսի, որ իմաստուն կուսանքն պայծառ ունէին զլապտերս եւ յիմարացն շիջեալ, որք ոչ ունէին զիւղ ողորմութեան. եւ վասն չորս պատճառի»։ - Վերջ էջ 15. «Այլ որք ժրացեալք ի պահս աղուհացից աղաւթիւք ողորմութեամբ եւ խոստովանութեամբ ճաշակեն զքաղցրութիւն ապաշխարութեան, ոչ սրտի եւ լուսաւորի հոգին նոցա յամենայն մեղաց, որում եւ զմեզ արժանի արասցէ Քըրիստոս ողորմութեամբ իւրով, սրբութեամբ պահել զպահս որ առաջի կայ եւ յուսով հասանել յարութեան շնորհացն եւ նմա փառք յաւիտեանս. ամէն»։ Գ. Վարդան Վարդապետ Բարձրբերդցի, Պատմութիւն. 3. Էջ 16. «Տիեզերայլոյս եւ աշխարհաքարոզ սուրբ վարդապետին Վարդանայ ասացեալ հաւաքումն պատմութեան յԱդամայ հետէ թըւելով զժամանակս եւ պատմելով զկիրս նոցին որք ի նմա, նաեւ զբազմաց տարակոյսն. Արդ սրովբէիւք բոցապատ արարեալ Աստուծոյ զդրախտն որ կայ ընդ արեւելս յերկրի արմատացեալ ի կատարս լերինն բարձու, որ հաւասար է գնդին լուսնի, անծորելի պտղով եւ անթառամ սաղարդաւք»։ - Վերջ էջ 98. «Եւ վաղջանեցաւ կիւրապաղատն Դաւիթ անժառանգ գոլով եւ տայ անդարձագրով ըզհայրենիսն իւր ի Վասիլն, զՈւխթիսն եւ ըզՆամբւան»։ Պատմութիւնը կը մնայ կիսատ. (հմմտ. «Հաւաքումն Պատմութեան Վարդանայ վարդապետի լուսաբանեալ», տպ. 1362, Վենետիկ, էջ 93)։ 4. Էջ 99ա. «Նորին վասն կարգաց աղօթից ի բանն՝ Տէր եթէ զշրթունս իմ բանաս բե(րան իմ երգեսցէ զօրհնութիւնս քո). Զբերան իմ բացի եւ առի զհոգի, աղաւթէ մարգարէն, եւ մեք բացցուք զբերան մտաց եւ առցուք զհոգի շնորհաց եւ նովաւ խօսեսցուք զտեսութիւնն առաջի եդեալ բանիս»։ - Վերջ էջ 105. «Զի սուրբ առաքեալն Փիլիպպոս կանոն եդեալ է թէ ամենայն այր կամ կին դատարկացեալ ի գործոյ ոչ գնան յեկեղեցին աղօթել եւ ունկնդիր լինել տէրունական բանից աւետարանին եւ կանոնաց եւ պատուիրանացն Աստուծոյ, նզովեալ եղիցին»։ Դ. Պատմութիւն Հացունեաց խաչին. 5. Էջ 106. «Պատմութիւն յաղակս սրբոյ խաչին որ Հացունեաց կոչի, թէ որպէս դարձաւ ի պարսից յաշխարհէն խաչն աստուածընկալ եւ մասն ընկալեալ տիկնոջ Սիւնեաց. Եւ եղեւ յետ թագաւորելոյն Մաւրկայ արքային հոռոմոց»։ Ե. Զենոբ Գլակ, Պատմութիւն Տարօնոյ. 6. Էջ 134. «Պատմութիւն Տարօնոյ զոր թարգմանեաց Զենոբ ասորին եպիսկոպոսին. պատճէն առաջին սրբոյն Գրիգորի զոր գրեաց ի Կեսարիա առ Ղեւոնդի» (հմմտ. Պտմգր. Հյց. ԺԳ., § 3)։ Զ. Յովհան Մամիկոնեան, Պատմութիւն Տարօնո, 7. Էջ 179. «Եւ եթէ ո(ր)ք են որ յառաջնորդեցին յառաջնութիւն սուրբ կարացիտին որ կոչի Գյակայ վանսն»։ - Վերջ էջ