917
1267
Ժէ դար։
նոտր։
Ա-ԺԳx12 (ԺԳ՝ 9 թղ.)։
թուղթ։
դրոշմանիշ շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ, դռնակով, աստառը մութ կապոյտ լաթ. ինկած են զոյգ փականքները։
բաւարար. կռնակի կողմը կաշին ցեցակեր եւ վնասուած։
չունի։
երեք հատ, սեւ գրիչով բոչնագիր, պարզ եւ ճաշակաւոր։
կար միր։
եւ այլ զարդեր չունի։
Էջ 291-298։
Պոլսէն Յակոբ Չէլէպի Տիւզեան նուիրած է Մատենադարանիս. ստացած ենք 6 Սեպտ. 1827ին։ Բովանդակութիւն. Ա. Վասն Կոստանդիանոսի թագաւորին, Բ. Յեսու Իշաւղխ, Գ. Մատթէոս Ուռհայեցի. Ա. Վասն Կոստանդիանոսի թագաւորին. 1. Էջ 1. «Վասըն Կոստանդիանոսի թագաւորին. Թագաւորն Հռովմա(յ) Կոստանդիանոս կռապաշտ էր եւ հրապուրեալ ի Մաքսիմինա(յ)է կնոջէն իւրմէ, որ էր թոռն Դիոկղիտիանոսի արքային, հալածէր զքրիստոնեայսն եւ բազում հաւատացեալս եսպան որ ոչ զոհէին կռոց»։ - Վերջ էջ 6. «Հանգեաւ խաղաղութեամբ ի Քրիստոս Յունվարի յերկուսն եւ է բարեխաւս առ Քրիստոս վասն անձանց մերոց, եւ Քրիստոսի փառք յաւիտեանս. ամէն»։ Բ. Յեսուայ Իշաւղխի, ի վերայ բնու2. Էջ 7. «Գիրք ի վերա(յ) բնութեան հանրական եւ մասնական, քահանայի ումեմն Իշաւղխ անուն Յեսու. Խնդիր վասն բնութեան այսպիսի արասցուք. յորժամ գոյացոյց Աստուած զէսս յոչէից, տեղի բնակութեան կազմեաց զաշխարհ, ձեղուամբ երկնից յաւրինեալ. եւ յորժամ գոյացաւ ի սմա մարդկան կենդանեաւքն, զի պաշտօն նմա հաստատեաց ի սրբել զսգայարանաց, խնդրեցաւ գործն Աստուծոյ, եւ տեսին զերկինս աստեղաւք զարդարեալ»։ - Վերջ էջ 26. «Եւ գայլն զի առաւել վնասակար է, ոչ ետ նմա Աստուած հոտավարութիւն, եւ զինչ ոչ է գտանել յարարածս, զի ոչ խնամէ բնութիւն ըստ իւրաքանչիւր պիտոյից եւ զգուշութեան»։ 3. Էջ 26. «Նորին ասացեալ վասն համոց. Յայտնի են եօթն. ա. փիթոթն, բ. թըթուն, գ. քաղցըն...»։ 4. Էջ 27. «Յաղագս գին եւ արբեցութեան հարցանէ. Զինչ է շահ գինւոյն եւ կամ զինչ է վնաս։ Պատասխան. չափաւորն ոչ է խոտելի ի սուրբ գրոց վասն բազում պատճառաց որ յայտ է ի վկայութեանցս. նախ զի...»։ Գ. Մատթէոս Ուռհայեցի, Պատմութիւն. 5. Էջ 32. «Իսկ ընդ յաւուրսն ընդ այնոսիկ եւ ի յամին Ն եւ Ա, եղեւ սով սաստիկ ի բազում տեղիս, բայց աշխարհն հարաւոյ եւ յերկիրն տաճկաց եղեւ նեղութիւն մեծ եւ առաւել քան զամենայն ի Միջագետս, եւ ի խստութենէ սովոյն տագնապ եւ տատանումն լինէր ի բազում տեղիս եւ ի հռչակաւոր մայրաքաղաքն Ուռհայ, զորս կանգնեաց Տիգրան արքայ Հայոց»։ - Վերջ էջ 291. «(Յ)այսմ ամի ելանէր աստղ մի գիսաւոր յարեւմուտս կոյս. էր ի յԱրեգ ամիս, եւ ագի նորա նուազ ցուցանէր զլոյսն իւր. եւ կացեալ նորա զաւուրս ժե եւ լինէր աներեւոյթ տեսողացս»։ Չունի ներքին բաժանումներ կամ թուահամարներու ստորաբաժանումը։ Պատմութիւնը կը մնայ կիսատ, հասնելով մինչեւ ՇԽԶ (1097) տարին. (հմմտ. «Պատմութիւն Մատթէոսի Ուռհայեցւոյ», տպ. Երուսաղէմ։ 1869, էջ 315)։