6831696ՌՃԺՐ = 1663։
բոլորգիր։
թուղթ։
խաւաքարտ կաշեպատ, դրոշմանիշ։
լաւ, սակայն միաթերթ ձեռագիրը գրեթէ բաժնուած է կազմէն։ Լուսանցքներուն վրայ նշուած են սուրբ գրքի զանազան գլուխներ ու համարներ՝ համապատասխան աղօթքներուն մէջ յիշատակուած իմաստներուն։
Ծատուր տէր Ազարիեան։
երկու հատ, անյաջող։
եւ այլն զարդեր չկան։
կարմիր մելանով։
թղ. 16ա-բ։
1. Թղ. 15բ1. «(Ա)ւարտեցաց եւ կատարեցաք ըստ կարողութեան մերում, Քրիստոս Աստուած մեր, զքոյին տնաւրէնութեան խորհուրդս ունիմք զմահու քո զյիշատակս, տեսաք զյարութեան քո զաւրինակ, յագեցաք յանվաղճան քո կենացդ, ճաշակեցաք յանթափելի քո փափկութեանցդ, որով եւ ի հանդերձեալ յաւիտեանսն զամե(նե)սեան զմեզ արժանաւորել հաճե(ս)ցիր, շնորհիւ անարատ քո Հաւրդ, եւ սուրբ եւ բարի եւ կենդանարար քո Հոգ(ւ)ովդ, այժմ եւ։ «Վայ, եղկելի մեղաւորիս, որ չեմ արժանի զայս գրոյս, ով սուրբ պատարագիչ, մի բերան անարժան գծողս յիշեայ»։ 2. Թղ. 15բ2. Բնագրէն տարբեր բոլոր«Ով սուրբ պատարագօղ, յիշեա յառաջի Քրիստոսի անմահ գառին անարատի՝ զպարոն Ծատուրն, Տէր Ազարիեան, զհայրն իւր Միսայէլն, եւ զմայրն իւր Մարիամն, եւ զեղբայրն Մէլքումն, եւ զքոյրն Եղիսաբէթն, եւ զամենայն արեան մերձաւորսն ի Տէր, եւ որ յիշէ՝ յիշեալ լիջի առաջի Քրիստոսի Աստուծոյ մերոյ։ Եւ որ ստացաւ զայս փըրկագործ տետրս սուրբ պատարագիս արդար վաստակոց, եւ ետ յիշատակ Ալիկօռնա քաղաքի Հայոց եկեղեցւոյն, ուր եւ իցէ կարգաւորութիւն։ Բայց ոչ ոք, մի՛ ի քահանայից եւ աշխարհականաց մի՛ իշխեսցէ հանել ի քաղաքէս յայսմանէ։ «Գրեցաւ ի թվին Փրկչին մերոյ ՌՈԿԳ ( = 1663) ամի, եւ Հայոց ՌՃԺԲ, Ապրիլի ամսոյ չորսումն, ի փառս Քրիստոսի Աստտուծոյ մերոյ. ամէն»։
«Եբեր զմատեանս զայս Հ. Մանուէլ Քաջունի, յԱմսդերտամ քաղաքէ, ի Սուրբ Հոգի եկեղեցւոյն Հայոց, յամին 1860 Յուլիս»։ Մատեանս է Խորհրդատետր, որ տպագիր օրինակներէ տարբերութիւն չունենալով՝ կու տանք գլխաւոր մասերը. Թղ. 1ա1. «(Ա)ւրէնք արկանելոյ սպաս եկեղեցւոյ...»։ Թղ. 2բ1. «Իսկ եթէ եպիսկոպոս լինի... Տէր ամենակալ Աստուած բարերար, մարդասէր...»։ Թղ. 8բ1. «Մինչ նոքայ երգեն, քահանայն բազկատարած աղաւթէ ի ծածուկ. Սուրբ, սուրբ, սուրբ ես ճշմարտապէս...»։ - Վերջ թղ. 151. «Եւ մտեալ ի սարկաւագարանն մերկանայ ի զգեստուցն, գայ յառաչ սեղանոյն», ճունի վերջին աւետա