681
1467
գիրէն դատելով՝ ԺԶ դար։
բոյորգիր։
չեն նշանակուած եւ նորոգութեան ատեն այնպիսի կերպով կազմուած է որ 21 թուղթերը կը կազմեն ամբողջութիւն մը։
թուղթ։
միակտուր կաշի մը առանձին՝ կը ձեւացնէ կազմը, որու ներքին կողմը կպած է բամպակեայ հին թուղթ մը, բոլորգիր գրութեամբ, որու բովանդակութիւնն է նաշոցի հատուած մը։
միայն սկիզբը, թղ. 1ա, շատ անյաջող եւ անճաշակ գոյներով։
Թղ. 21բ. «Արդ գրեցաւ աստուածաբուի սուրբ խորհուրդս ի գիուղըն Շեղզենի, ընդ հովանեաւ Սուրբ Սարգսի եւ այլն ամենայն սրբոցն որ աստ են, որ ետուն կարող» (կը մնայ կիսատ)։
«Յիշատակ է Ռաիսենց Բոգնկցի Ագաթայի բարեպաշտուեւոյ, 1761, ի Դեկտ. 20»։ Մատեանս է Խորհրդատետր, որ համեմատելով տպագրութեամբ ընդհանրացած օջինակին՝ կը գտնենք հետեւեալ տարբերակա. Ձեռագիրս կը սկսի (թղ. 1ա) «Եւ քահանայն ասէ զաղաւթս. Որ զգեցեալ ես...», զգեստաւորութենէն ետք իսկոյն «Խոստովանիմ առաջի..., Ողորմեսցի..., Ազատեսցէ...», ու ձեռքերը լուալէն եւ համապատասխան սաղմոսը ըսելէ ետք ունի «Քրզ. Սուրբ զԱստուածածին. Աղ. Ընկալ տէր զաղաչանս»։ բ. Հացն ու գինին առած ատեն՝ քահանան կըսէ. «Յիշատակ... որ բազմեալ հանդչի...»։ «Յաղագս յիշատակի... որ ի կողահոս արեան աղբերէն...»։ գ. «Ի սուրբ ի սուրբ»էն ետք կան միայն առաջին երկու աղօթքները, կը պակսի երդ. «Կատարումն օրինաց»էն ետք, վերջին արձակման օրհնութեամբ («Օրհնեալ եղերուք...») կ'աւարտի պատարագը եւ «մերկանայ ի զգեստուցն, գայ առաջի սեղանոյն, երկրպագէ երիցս եւ երթա(յ) խաղաղութեամբ»։ Չունի վերջին աւետարանը։ ե. Խորհրդատետրս ունի միայն քահանային աղօթքները, իսկ սարկաւագին եւ դըսիրներու երդերուն՝ միայն առաջին բա