6791994ՌԶ = 1557։
նոտր։
մագաղաթ։
խաւաքարտ արդի։
վեց հատ։
սկզբնաւորութեան, որու լուսանկարը առնուած է եւ կը պահուի վերի ընդօրինակութեան մէջ։
ամբողջ ընդօրինակութիւնը կապոյտ մելանով է, սակայն հոն ուր սկզբնական օրինակը ունի կարմրատառ՝ հոս եւս ընդգծուած են կարմիր մատիտով։
էջ 55. Ընդօրինակուած է սկզբնական օրինակին Յիշատակարանը, որ է հետեւ«Ով հայրք եւ եղբայրք, սրբասէր քահանայք, յորժամ որ մատուցանէք պատարագս, վասն մեղուցեալ անձին եւ կամ վասն մեղաւոր ոգւոց ննջեցելոց, յայնժամ զեղկելի գրիչս զԱստուած (բառ մը անընթեռնըլի) սպասաւորս քահանայիցդ՝ հանդերձ ծնաւղովք եւ ամենայն արեան մերձաւորաւք իմովք յիշել աղաչեմ ի սուրբ յաղաւթս ձեր, եւ Քրիստոս Աստուած յիշեցելոցդ ողորվեսցի յիւր, միւսանդամ գալստեանն. «Բայց շարագրեցաւ սուրբ (բառ մը ջնջուած) թվ. ՌԶ ( = 1557) Հոկտ. ամսոյ 4և.( = 14), աւք (Հեջուած), փառք Աստուծոյ։
1940ին ձեռագիրը կը գտնուէր Բուդապեշտի Պետական Գրադարանը, Օսո#, հ#տ. ո2 1 համարին ներքեւ։ Մատեանս է Խորհրդատետը, ներկայիս ընդհանրացած բնագրին համաձայն, թէեւ ունի եղական տարբերակներ։ Էջ 1. «(Անխորագիր). Որ զգեցեալ ես զլոյս որպէս հանդերձ...»։ - Վերջ էջ 54. «Եւ փառս տալով արձակին ի տուն։ իւրեանց»։ Սկզբնական օրինակին մէջ կը շարունակուի աւետարանի զոյգ հատուածներ. «Ի սկզբանէ էր բանն...» եւ «Եւ իքրեւ ճաչեցին...», որոնք չեն օրինակուած