1697
1243
ՌՃԺԱ - 1662։
նօտր մանր։
Ա-ԼԱ։
թուղթ։
ողորկ սեւ կաշի, մաշած. կռնակի կողմէն ամրացած նորագոյն կաշիով. միջուկը տախտակ։
բաւարար. կորսուած են էջ 755-756։
կարմիր թանաքով։
էջ 762772։
Հին բնագրին. 1. Էջ 759. «Յիշատակարանս այս Հաքմարանի, որ զհաքմարանս շինեալ է բազում աշխատութեամբ, նայ է ասացեալ։ «Փառք քեզ Տէր եւ արարիչ մեզ ողորմեայ...։ Ողորմի Քրիստոս որ ասէ Հայր մեղայ, որ ի բանս այլ պակաս չի մնա(յ)» (հմմտ. Բժշկ. Բ., Յիշատակարան թիւ 1)։ Բնագրին գրչութեամբ, 2. Էջ 761. «Գրեցաւ թվին ՌՃԺԱ (1662), Ապրիլի Դ, օրն ուրբաթ։ Աստ գրած էր ի յօրինակն թէ այս մէկ տունս այս օրինակն չկա(յ), բայց կու պիտի որ գրվի. «Պղատոն, Կօնիա քաղաքէն. Արիստոտէլ՝ Նիկիսարցի. Պուղրատ՝ Ամասիացի. Սուկրատ՝ Ձիլացի»։
«Յիշատակ Յակոբայ Տիւզեան, ի Գրատուն Սրբոյն Ղազարու, ի Վենետիկ, 1826 Դեկտ. 26»։ «Ի Կոստանդնուպօլսոյ եհաս ի վանս 1827, Մատեանս կը բովանդակէ Բժշկարան Ամիրտովլաթի, Անգիտաց անպէտ, որու կարգը եւ բովանդակութիւնը նոյնն ըլլալով Բժշկարան Բ.ի (Ձեռ. 2180), կու տանք միայն գլխաւոր նշումները. Էջ 1. «Առաջաբանութիւն. Շնորհիւն եւ ողորմութեամբն արարչին եւ անմահին Աստուծոյ, որ պարգեւող է ամենայն բարԷջ 29. «Վասն դեղերուն զօրութեան եւ բնութեան, որ մէկ մէկ առնուի, ասած է Աստուծոյ զօրութեամբ. Ալուսան, որ հայք վառվռուկ ասեն...» (Ա-Փ)։ - Վերջ էջ 754։ Էջ 797-761. Դեղագիրք այլեւայլ, բնագրին գրչութեամբ։