751402ՌՃԽ = 1691։
բոլորգիր։
44, որոնցմէ ա ունի 17 թղ., զ՝ 11 թղ., մնացածները իւրաքանչիւրը 12 թղ.։
թուղթ։
փայտեայ եւ կաշեպատ, շատ տոկուն։ Առաջին կողքին կաշին ունի երկու ծակ, եզերքը մաշած են գործածութենէ. կռնակի կողմը ստորին մասէն հատուած մը ինկած է կաշիէն եւ կը տեսնուի կարի մասը։ Չորս ականջները ինկած են եւ մնացած են գամերուն հետքերը։ Կողքերը ներքին կողմէն ծածկուած են տպածոյ լաթով։
շատ լաւ, կատարեալ է ու անբերի. հաւանա բար խոնաւութեան հանդիպած ըղլալով՝ հետքերը Կը տեսնուին լուսանցքներուն վրայ. շատ մը թուղթեր կորսնցուցած են իրենց նախկին փայլն ու սահունութիւնը։ Մանուկ մը երբեմն լուսանցքներուն վրայ գրիչով խաղցած ու գծել փորձած է։
առաջինը Ղալապէկ, որու անունը կը յիշուի գլխաւոր յիշատակարանին մէջ, ինչպէս նաեւ գրեթէ բոլոր վկայաբանութիւններու աւարտին, որոնցմէ շատեր ծածկուած են նոր թուղթով, եւ Պետրոս նոր ստացողր գրած է, նոտր գրութեամբ, իր եւ իր հարազատներու անունը։
չունի։
տարւոյն բոլոր օրերուն վկայաբանութեան առաջին տառը եւ համապատասխան լուսանցքը, որոնք բոլորն ալ 2-3 գոյնով են, բաւական ճաշակաւոր եւ գոյներու լաւ ներդաշնակութեամբ։
չկան։
թղ. 8ա, բազմագոյն ու նաշակաւոր, 14x16 մեծութեամբ, որ խոնաւութեան հանդիպած ըլլալով՝ մասամբ կորսնցուցած է իր արտաքին փայլը։
ինը հատ, հռոմէական ամիսները սկսելուն. բոլորն ալ թէեւ բազմագոյն, սակայն կը պակսին գիծերու յստակութիւնն ու նրբութիւնը։
կարմիր մելանով են։
1. Թղ. 529ա2-531ա2. «Յիշատակարան ընթերցողաց. Փառք ամենակարող, ամենազօր եւ կենդանարար սուրբ Երրորդութեանն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն սրբոյ. այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն։ «Սովորութիւն է աստուածային օրինացն միշտ եւ հանապազ խոկալ յաստուածային... (եմմտ. Ը. Յայսմաւուրք, Ձեռ. թիւ 222-224)։ «Ըստ այսմ յարացուցի ամենագովելի եւ աստուածահաճոյ, ամենայն գովութեանց արժանաւորեալն, սուրբ եւ քաջ հռետորն եւ արիաջան րաբունապետն Սիմէոն, յոյժ սիրելի գտեալ ամենայն սրբոց ի տօնախմբութիւն անյապաղ, առանց ձանձրանալոյ, մի ըստ միոջէ կատարելով զտօնս սրբոց նահապետաց, նախահարց եւ սրբոց մարգարէիցն, մինչեւ ի խոնարհելն Որդւոյն Աստուծոյ եւ իջանելն յերկնից, կամաւ Հօր եւ սուրբ Հոգւոյն, գալ բնակել յամէնօրհնեալ սուրբ կոյսն Մարիամ աւետեօքն Գաբրէլի։ Եւ զսուրբ ծնունդն Քրիստոսի եւ սրբոց առաքելոցն եւ սրբոց մարտիրոսացն, սրբոց հայրապետացն, սրբոց ճգնաւորացն եւ սրբոց թագաւորացն եւ կուսանացն։ «Կատարեալ եւ ընդիր օրինակ առաջին վարդապետքն փարթամացուցեալ էին նորահրաշ պատմութեամբք սրբոց, եւ զարդարելով զամենայն տօնս տէրունական, զաւետեաց, զծնընդեան, զՏեառնընդառաջի եւ զԱյլակերպութեան, զԱստուածածնին, զԽաչին եւ զԽաչգիւտին, զոր Տէր Ստեփաննոս, որդի մեծափառ իշխանին Իւանէին Որոտնեցւոյ, եբեր ի Սըսոյ յաստուածաբնակ ուխտն Եւստաթէի սուրբ առաքելոյն։ Եւ մեծ վարդապետն մեր քաջ եկելեատիաստես հայոց Սիմոն, ստացող օրինակի սորին, բազում աշխատութեամբ եւ երթեւեկութեամբ բերել ետ ի գաւառն Արարատեան, եւ մեծափափաք յօժարութեամբ եւ բազում ծախիւք գրել ետ յիշատակ իւր եւ ծնօղաց իւրոց։ «Արդ գրեցաւ օրինակ սորին ի թուաբերութեան հայկազեան տօմարին ՊՂԳ( = 1444), ի հայրապետութեան Տեառն Գրիգորի աթոռակալի Սուրբ էջմիածնին վերստին նորոգելոյ, եւ յաշխարհակալութեան կորովի եւ յաղթող մանկանն Ջահանշահի Միրզին, որդւոյ մեծին Յուսուֆին, ի մենաստանս Այրիվան, ընդ հովանեաւ հրաշափառ սուրբ լուսոյ մօր կաթուղիկէ Սուրբ Աստուածածնին, ներկեալ արեամբ կենարարին սուրբ գեղարդեանն եւ ամենայն սրբոցն որ անդ հաւաքեալ կան։ «Այլ եւ աստանօր աղաչեմք զամենեսեան պատահողք սուրբ տառիս, յիշեցէք ստացող օրինակ սորին զաստուածահաճոյ եւ զարդիւնական եւ զմեծ վարդապետն Հայոց զՍիմէոն, որ յայնմ ժամանակի փայլէր ի մէջ եկեղեցւոյ իբրեւ զարեգակն, եւ մեծաւ յուսով եւ եռափափաք սիրով ըսկսաւ նորոգել եւ զարդարել զվանորայսս Արարատեան գաւառիս, որ խախտեալ կային ի սահմանաց եւ ի կրօնից յառաջին սուրբ հարցն։ Նախ բնակեցաւ ի յաստուածաշէն եւ տիրախնամ գեղն Եղիվարդ, ի փոքր վանսն որ ի մէջ գեղին։ եւ բազում արդիւնս արարեալ անդ, ի խնդրոյ աստուածասէր եւ բարեպաշտ, մեծազգի եւ փառաւոր, աղքատասէր ազատածին առն Ազիզպէկին եւ որդւոց նորին Աւագին եւ Զաքարիային, բազում կրօնաւորս եւ աշակերտեալ մանկունս եկեղեցւոյ ժողովեալ յուսուցանել զհին եւ զնոր մատեանս աստուածաշունչ գրոց, զնուրբ եւ զարտաքին փիլիսոփայութեան՝ ամս տասն։ Եւ ապա ուշ եդեալ գնալ յաստուածակոխ սուրբ քաղաքն յԵրուսաղէմ, տեսանել եւ երկիր պագանել սուրբ տնօրինականացն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քըրիստոսի։ Եւ ի ճանապարհին տկարութիւն պատահեալ՝ դարձեալ եկն բնակեցաւ ի մեծափառ սուրբ ուխտն յԱյրիվանս, եւ զամենայն կարգս եւ զսահմանս ուղղեաց ըստ առաջին սուրբ հարցն, ուխտ եդեալ յամենայն օր ասել զՃԾ Սաղմոսն Դաւթի, եւ անխաբան կատարել զաստուածասուրբ պատարագն ի շաբաթ եւ ի կիրակէի եւ յամենայն մեծամեծ տօնի։ Եւ թողեալ յիշատակ պայծառ ժամատեղացն ա. պատուական Աստուածաշունչ, ա. Տօնական եւ ա. Այսմաւուրք, եւ կեցեալ սուղ ինչ ժամանակ, ապա եկեալ բնակեցաւ ի սուրբ ուխտն Ձագավանք, եւ վերստին կարգեաց զամենայն բարի կարգս եւ օրէնս յերկիրն Կոտեաց, ի կարգաւորս, յազատս եւ յաշխարհականս, վասնզի շատ անկարգութիւն եւ անօրէնութիւն մտեալ էր յեկեղեցի. ա. զազգակցութիւն, զկնքաւորութիւն եւ զխնամակալութիւն, անխտիր անխրատքն գործէին շփոթեալ անամօթ, եւ եկեղեցւոյ սաղմոսն Դաւթի պակասեալ էր, եւ չոր շարականքն բազմացեալ, եւ քահանայք զանազան զգեստիւք պճնեալ եւ գօտեւորեալ իբր այլազգի, եւ աբեղայք թողեալ զվանս եւ զանապատս եւ զամենայն հոգեւոր ուսմունս՝ ի գիւղս բնակէին։ Իսկ սա աստուածային վարդապետութեամբն սաստէր եւ յանդիմանէր զանուսումն եւ զանխրատսն եւ զանխըրդղայս ( = զանուշշայս)։ «Եւ դարձեալ քաղցրուսոյց վարդապետութեամբն ուսուցանէր, խրատէր եւ մխիթարէր, վկայութեամբ աստուածային սուրբ գրոց, զղջացեալ հաւատացեալ ժողովուրդս օրհնելով յորդորէր ի պատուիրանս Աստուծոյ, եւ եբարձ զամենայն խռովութիւն ի տանէ Աստուծոյ։ Եւ կանոնս եւ օրէնս հաստատեաց՝ զի աբեղայք ի վանս բնակիցին իւրեանց հանդերձիւն, բրդեղէն, մաշկեղէն կամ մազեղէն, ըստ առաջնոցն, եւ աշխարհի երէց ի պահք ժամանակի գինի մի՛ ըմպիցէ եւ ձէթ մի՛ ուտիցէ եւ կապուտ փաթթէ ի գլուխն եւ ՃԾ սաղմոսն երգէ իւր ընկերօքն յեկեղեցի, եւ զերիս յիսնակն կենայ պահօք, եւ ապա զեօթն խորհուրդ եկեղեցւոյ կատարէ պատարագաւ։ Նոյնպէս եւ աբեղայք ութ կանոն սաղմոս երգեն միաբան եւ զերիս յիսնակ կենան պահօք շաբաթ եւ կիրակին, զղջացեալք միայնակեացքն եւ ապաշխարողքն։ Իսկ պատարագողք աբեղայքն եւ ճգնաւորքն բոլոր կենան զ(յ)իսնակաց պահսն եւ յօրն որ զպատարագն մատուցանէ՝ լեզուաւն ասէ զութ կանոնն անխափան, եւ գինի եւ միս մի ուտիցէ այն օրն՝ ըստ առաջին հարցն։ «Այլ եւ զամենայն սահմանս եւ զկարգ վանիցն ուղղեաց ըստ առաջնոցն, եթէ բնակիչք սորայ լինին ի մի խորհուրդ եւ մի բան եւ մի գործ, այսինքն երեք տեղ, ի ժամատեղն, ի հացատեղն եւ ի բանատեղն։ Հնազանդ լինին առաջնորդաց եկեղեցւոյ եւ առանց հրամանի կրօնաւոր ի վանացն մի՛ ելցէ յոչինչ գործ։ «Այլ եւ զվանքն պարսպեաց եւ ամրացոյց եւ որոշեաց ի յաշխարհականացն զի աբեղայ ի շուրջպատի կողմն բնակեսցէ եւ սանամայր մի՛ արասցէ, եւ քոյրաքոյր եւ մայրաքոյր, եւ ամառն եւ ձմեռն ի մի վայր ժողովին ի քնոյ ժամն, ըստ առաջնոց սահմանին։ «Եւ եօթն մեծամեծ խաչ կանգնեաց ի մէջ պարսպին. կամէր զեկեղեցիս շինել եւ այլ բազում արդիւնս առնել, եհաս հրաման յարարչէն կոչել զվարդապետն առ ինքն, ի թուիս ՊՀէ ( = 1428) եւ մնաց գիրքն թերատ ամս բազում. առաջինն գրեալ եղեւ ձեռամբ սրբասէր եւ մաքրամիտ քահանայի Մեսրոպ անուն, գրոց աշակերտի յիշատակ նորին օրհնութեամբ եղիցի. ամէն»։ 2. Թղ. 531բ1-22. «Փառք... սուրբ Երրորդութեանն, Հօր անսկըզբնականի եւ անեղի, Որդւոյ ծնեալ ի Հօրէ անմարմնաբար, յառաջ քան ըզյաւիտեանս, անճառ եւ անըսկիզբն Հոգւոյն սրբոյ, բղխումն ի Հօրէ անճառաբար եւ անքննելի, անձամբ եւ անուամբ բաժանեալ, բայց բնութեամբ, տէրութեամբ, աստուածութեամբ, զօրութեամբ, իշխանութեամբ, համակամութեամբ, համարարչութեամբ, համագոյութեամբ, համափառութեամբ, համապատուութեամբ միաւորեալ։ «Դարձեալ փառք եւ գոհութիւն եւ մըշտընջենաւոր օրհնութիւն եւ երկրպագութիւն յամենայն արարածոցս, յերկնաւորաց եւ երկրաւորացս, ի հրեշտակաց եւ ի մարդկանէ, այժմ եւ յանսպառ յաւիտենին յաւիտեանս։ «Որով ի լինելութիւն եկին... (հմմտ. Յիշատակարան ԺԲ. Յայսմաւուրքի, Ձեռ. թիւ 1812)։ «Երեւեցոյց եւ յետ նորա դասս մարգարէից, որք եւ խրատէին իւրաքանչիւր ժամանակին վասն գալստեան Որդւոյն Աս «Արդ, այսպիսում լուսազարդ տառիս ցանկացօղ եղեւ մեծաւ փափակմամբ բարեմիտ եւ աստուածասէր Ղալապէկն, եւ մեք տեսաք զփափագ եւ զսէր սորին ունէր առ հոգեւորն, ի միտ առեալ զբանն Եսայեայ որ ասէ. Երանի որ ունիցի զաւագ Սիօնի եւ ընդանեակ յԵրուսաղէմ, վասն այն յուսոյն եւ տէրունական հրամանին, սերտ սրտիւ եւ բոլոր հաւատով ետ գրել զսուրբ գիրքս, յիշատակ իւր եւ ծնողացն, Պատիրին եւ մօրն Աճապին, եւ եղբարցն Սէվումին, Չալապին, Ղարամին, եւ քեռցն Սալվարին, Դառլանին, որդոյն Աստուածատուրին, որ առ Քրիստոս են հանգուցեալ։ Դարձեալ յիշեցէք ըզՂայապէկն եւ պապն իւր Յակոբն, եւ որդիքն իւր զԱլն, Օլքամն եւ զՄիրխանըն, եւ զամենայն արեան մերձաւորս նոցա։ «Արդ եղեւ աւարտ սրբոյ մատենիս Յայսմաւուր կոչեցեալ՝ ի թուականութեանս Հայոց ՌՃ եւ Խ ( = 1691) ամին, եւ ի թագաւորութեան պարսից Շահ Սուլէյմանին, եւ ի հայրապետութեանս տանս Աղուանից Տերանցն Սիմօնի եւ Երեմիայի սրբազան կաթուղիկոսացն, եւ ի եպիսկոպոսութեան երկրիս Շամախու եւ Շիրվանայ՝ երիցս երանեալ եւ երջանիկ ամենիմաստ րաբունապետին մերոյ Տեառն Վլասայ վարդապետաց վարդապետի։ Քանզի այս Վլաս վարդապետս ի բազում ժամանակաց ցանկացեալ յայլ իմն օրինակիս յայսմ Յայսմաւուրքիս, որ չկայ յամենայն տեղիս, բազում աշխատութեամբ եւ բազում ծախիւք, հազիւ բերել ետուր զսայ ի յերկրէն Արարատու, որոյ տէրն տերանց, Աստուածն ամենայնի, կրկնակի հատուսցէ վարձն ըստ վաստակոց իւրոց։ «Գծագրեցաւ սուրբ գիրքս ի յերկիրս Գանջայ, ի գեօղս Քարահատ, ընդ հովանեաւ Աստուածածնին եւ նորաշէն սուրբ տաճարիս. ձեռամբ անիմաստ եւ բազմամեղ, սուտանուն Ղազար սարկաւագի։ «Արդ, երեսս անկեալ, աղաչեմ զպատահողքդ սրբոյ մատենիս, եւ որք օգտիք ի սմանէ կարդալով կամ օրինակելով, յիշեցէք ի սուրբ եւ ի մաքրափայլ յաղօթս ձեր զանարժան Ղազար սարկաւագս, եւ զհայրն իմ Գրիգոր քահանայն եւ զմայրն իմ զՆազում, եւ եղբայրն իմ զԲարսեղ քահանայն զսակաւ աշխատողս ի սմա, եւ զմիւս եղբարքն իմ զՅակոբն, զՍահակն եւ զԵաւրին, որ յայսմ ամի փոխեցաւ առ Քրիստոս, եւ զամենայն արեան մերձաւորն իմ, յիշել եւ լի սրտիւ ողորմի ասել մեզ եւ մեր ննջեցելոցն։ Յիշողքդ յիշեալ լիջիք (յ)Աստուծոյ մերմէ, որ է օրհնեալ յաւիտեանս. ամէն»։ 3. Յայսմաւուրքիս ցանկէն առաջ, Յիշատակարանի ձեւով կայ հետեւեալ գրութիւնը՝ բնագրիս գրչութեամբ. 1ա. «Մովսէս հուսկ յետինս յուսումնասիրաց եւ ըստ իմիք կոչման երկրորդս ի խումբս քարոզողոց, պատճառ եղէ արարման նորոգ այսորիկ ցանկի վկայապատում տառիս եկեղեցականի։ Քանզի գոյր նախկին օրինակ իմն նուազ եւ անվայելչապէս կազմեալ յոմանց, որով թէպէտեւ մուտ ի գիրս այս լինէր՝ սակայն ոչ յարմարաբար ըստ տառիցն գտանել։ Վասն որոյ եւ յօժարեցայ ճոխաձեւ առնել զշարադրութիւն ցանկիս, զի ըստ ինքեան հարուստ երեւեսցի եւ նովիմբ առ ներարծութիւն մատենիս պարզապէս լինեցի, որպէս եւ մակագրութիւն իւրաքանչիւր ճառից յայտ առնէ ըստ հանճարեղ թարգմանութեան հարցն մերոց. ի փառս եւ ի գովեստ անուան Տեառն եւ ի պատիւ ամենայն սրբոց նորին. ամէն։ «Եւ արդ, մաղթեմ պատահողացդ սմին եւ գաղափարողացդ զսոյն, յիշել յաղօթս յօժարականս զարի եւ զքաջ րաբունապետն Մովսէս Բջնեցի, վերադիտող նոյն աթոռոյ որ ի Բջնի, զոր կառուցեալ է յանուն սուրբ Աստուածածնին, որ զցանկս զայս եւ զգիրս վկայապատումս կարգեաց, նորոգելով միանգամայն եւ ի հնութենէ զմատեանս, եւ ուղղելով ի սղալանաց օրինակաց եւ անարհեստ գրչաց։ «Իսկ այս եղեւ յամի կենարարին մերոյ հազարերորդի վեցհարիւրերորդի եւ վաթսներորդի չորրորդի ( = 1664), եւ ըստ հայկայինս թուահաշութեան հազարերորդի հարիւրերորդի եւ չորեքտասաներորդի։ Եւ Քըրիստոսի Աստուծոյ մերոյ փառք անզրաւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն»։ Ուշ դարու նոտր գրով ձեռագրիս զանազան տեղեր հին ստացողին անունի վրայ կպցուած են թուղթեր՝ սա բովանդակութ4. Թղ. 112ա1. «Ողորմեա՛ ստացողի սորա պարոն Պետրոսին, եւ կողակցին Մարթային, հօրն Սարգսին, մօրն Հռէփսիմին, եւ որդւոցն Տօնապետին, Արութին, Գրիգորին, Խանըմին եւ զարմիցն, ընթերցողաց եւ լսո5. Թղ. 320ա1. «Ստացողի գրոցս պարոն Պետրոսին, կողակցին Մարթային, հօրն Սարգսին եւ մօրն Հռէփսիմին, որդոցն Տօնապետին, Արութին, Խանրմին, պապուն Մուրատ խանին, մեծմօրն Ղուտրէթին, եւ ամենայն զարմիցն, կարդացողաց եւ լսողաց եւ համօրէն աշխատողաց սորայ Գրիգորին, Տէրն ողորմեսցի. ամէն»։
կը պակսին։ Մատեանս է Յայսմաւուրք, եզական ու իւրայատուկ դասաւորութեամբ, տարբեր մեր ցարդ տեսած օրինակներէն։ Կը հետեւի մեր Ա. Յայսմաւուրքին կարգին եւ ունի նոյն բովանդակութիւնը, այն տարբերութեամբ որ մինչ Ա. Յայսմաւուրք իւրաքանչիւր օրուան համար ունի Յոյն եւ Լատին եկեղեցիի յատուկ սուրբին յիշատակութիւնը, մեր այս օրինակին մէջ զանց եղած են այդ մասերը։ Ստորեւ կու տանք իւրաքանչիւր ամսուան առաջին օրուան պատկերը, քանի հաւատարմութեամբ կը հետեւի Ա. Յայսմաւուրքի 1. Թղ. 8ա. «Ամիս Սեպտեմբեր, աւուրս ունի Լ. Տիւն ունի ժամս... Ի տօնս տարեկանաց մերոց...»։ - «Յայսմ աւուր յիշատակ է ամէնօրհնեալ տիրուեւոյն մերոյ... Ամենասուրբ տիրուհւոյն մերոյ եւ յամենայն ազգաց...»։ - «Ի սմին աւուր կատարեցան ... Երմոգինէս, Կալիստոս...»։ - «Նոյնպէս կատարեցաւ... Այիաթալլաս...»։ - «Յայսմ աւուրք վարք... Երանելին Սիմօն էր ի գեղաքաղաքէն...»։ - «Յայսմ աւուր չարչարանք քառասուն սրբուհի խարազնազգեստ...»։ «Ի սոյն յիշատակ է վերաբացման եւ տեսլեան սրբոյն Պօղոսի առաքելոյն...»։ - «Յայսմ աւուր յիշատակ Յեսուայ որդւոյ Նաւեայ...»։ - «Դարձեալ յիշատակ Գէդէոնի...»։ - «Յայսրմ աւուր յիշատակ հանգստեան սրբուհոյն Աննայի մարգարէուհւոյ...»։ - «Ի Կեսարիայ կապպ. Ղուկիանոսի...»։ - «Եւ նոյնպէս... Կոզմաս...»։ - «Ի սոյն հանգիստ սուրբ եպ.ին Սիքսդի...»։ - «Վարք սրբոյն Եկետիոսի...»։ - «Յայսմ աւուր յիշ. մեծի հրայրեցութեան...»։ 2. Թղ. 76ա2. «Ամիս Հոկտեմբերի աւուրըս ունի լա( = 31), տիւն ժամս ժա( = 11) եւ գիշերն ժդ( = 14), ի մինն սորա տարեմուտ է Ասորոց Թշրին ղդիմ եւ Հոռի ԻԲ. Վկայութիւն սրբոյն Անանիայի առաքելոյն յեւթանասնիցն, եպ.ին Դամասկացւոց որ զՊօղոս մկրտեաց. Սուրբ առաքեալն Անանիայ...»։ - «Յայսմ աւուր տաւն է սրբոյ վկային Թէոդորոսի որ ի Պերգիայ...»։ - «Նոյնպէս եւ Դեոսկորոս որ յառաջ քուրմ էր...»։ 3. Թղ. 118ա2. «Նոյեմբերի ամիս... Տօն է ամենասուրբ Աստուածածնին եւ ամենայն սրբոց յայտնեացն եւ ան(յ)այտիցն...»։ 4. Թղ. 172ա2. «Ամիս Դեկտեմբեր... եւ Սարկաւագին Տրէ ԻԳ. եւ ի մինն սորա տօն է Նաւումայ մարգարէին»։ 5. Թղ. 220ա2. «Ամիս Յունվար... ի մինն սորա եւ ի Քաղոց ԻԴ. Տարեմուտ է Յունաց եւ Վրաց. տօն եւ յիշատակ մեծահանդէս Բասիլիոսի եպիսկոպոսապետի Կեսարու կապպադուկեցւոց, զոր գրեաց երանելին Ամփոիլոքիոս Յիկոնի եպ.ն զպատմութիւն վարուց եւ սքանչելեաց մեծի քահանայապետին եւ վարդապետին ճշմարտութեան. Այս մեծ եւ սքանչելի...»։ 6. Թղ. 269ա1. «Ամիս Փետրուար... ի մինն սորա եւ Արացի Ին. տօն է մեծահանդէս... Տրիփոնի Փոիգացոյ...»։ - «Յայսմ աւուր յիշատակ Պետրոսի գաղատացւոց ճըգնաւորին...»։ 7. Թղ. 308ա1. «Ամիս Մարտի... ի սորին ի մինն եւ Մեհեկի ԻԴ. յիշատակ է Սիմոնի կիւրենացւոյ, եւ ի նահանջի ամին մին օրն յաւելու այսմ տեղոջս. Սիմոն կիւրենացի գոլով...»։ - «Ի սմին աւուր տօն ԲՃ եւ Կ վկայիցն...»։ 8. Թղ. 344բ1. «Ամիսս Ապրիլ... Արեգ ԻԴ Վարք Մարիամայ Եգիպտացւոյ. Կինս այս պոռնիկ էր...»։ 9. Թղ. 379բ2. Ամիս Մայիս... Ա. եւ յԱհեկի ԻԴ. տօն է սուրբ եւ փառաւորեալ մարգարէին Երեմիայի. Երեմիա մարգարէն էր Անաթովթայ...»։ - «Յայսմ աւուր վկայ. սրբոյն Կոդրատիոսի...»։ - «Ի սմին աւուր տօն սուրբ եւ մեծ առաքելոյն Փիլիպպոսի...»։ - «Եւ վկայ. Անդէօլի կիսասարկաւագի...»։ 10. Թղ. 409բ1. «Ամիս Յունիս... Մարերի ԻԵ. եւ ի սորա մինն վկայ. Իուստինոսի եւ վեց ընկերացն. Քրիստոսի ծառայն Իուստինոս...»։ - «Յայսմ աւուր տօն է եւ միւս Յուստինոսի...»։ - «Յայսմ աւուր... Սքանչելի եպիսկոպոսն Մարութայ...»։ 11. Թղ. 443ա1. «Յուլիս ամիս... ի սորա մին եւ Մարգաց ԻԵ. Վկայ. սուրբ եւ սքանչելագործ անարծաթ բժշկացն եւ փառաւորեա, վկայիցն Կոզմայի եւ Դամիանոսի որ ի Հռոմ կատարեցան...»։ - «Յայսմ աւուր վկայ. Ագրիպինեայ մօրն Ներոնի...»։ - «Ի հայք յիշտ. սուրբ նոր վկայիցն Գէորքեայ...»։«Յաղագս ժողովոյն Կոստանդինուպօլսի ի կայսերական պատմութենէ...»։ 12. Թղ. 483բ1. «Ամիս Օգոստոս... ի սորա մին եւ Հրոտից ԻԶ. Յիշատակ է եւ տօն սրբոյն Տիտոսի առաքելոյն...»։ - «Յայսմ աւուր նահատակութիւն սրբոց Մակաբայեցւոցն...» - «Եւ մեծահանդէս տօն պատուական կապանաց շղթայիցն... Պետրոսի վիմի...»։ - «Եւ ի Հռօմ երից քերց կուսանացն սրբուհոյն Սոփեայ...»։ - «Եւ յիշատակ ինն մարտիրոսացն Լէռնիտիու...»։ 13. Թղ. 1ա-7ա. Յանկ Յայսմաւուրքիս ըստ ամսոց (Սեպտեմբեր-Օգոստոս)։