1612
1514
ՌՃԿԸ - 1719։
բոլորգիր։
Ա-ԼԳ։
թուղթ տոկուն։
գեղեցիկ դրոշմազարդով շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ, դռնակով. կորսուած են երեք փականքները. աստառն է մութ կապոյտ հասարակ լաթ։ ՄԱԳԱՂԱԹԵԱՑ ՊԱՀՊԱՆԱԿ չունի։
բաւարար. Ձեռագիրս մնացած է մաքուր եւ անթերի։
Թորոս վարդապետ։
կարմիր թանաքով։
՝ շուրջ քսան հատ, իւրաքանչիւր նոր մաս սկսելուն, բոլորը կարմիր եւ կապոյտ գոյներով. կը պակսի նրբութիւնը։
էջ 1ը կանխող թուղթին վրայ, մեծութիւն՝ 9,8x14,5, կը ներկայացնէ Պօղոս առաքեալ, բազմած գահի վրայ, աջ ձեռքին երկար սուրը՝ հանգչեցուցած գետին, ձախը երկարած առաջ, ունի կապոյտ եւ կարմիր շրջազգեստ, մօրուքը սպիտակ. իր դիմաց ծնրադրած է «Յոհան Ոսկեբերան», երկու ձեռքերը կուրծքին վրայ, գլխուն վեղար, կապոյտ շրջազգեստով եւ սրճագոյն փիլոնով. նկարին ետեւ կայ տաճարը։ Թէեւ բազմագոյն եւ համաչափ, սակայն կը պակսի նրբութիւնը։
էջ 1, կարմիր եւ կապոյտ գոյներով։
էջ 791-809։
Բնագրին գրչութեամբ. 1. Էջ 107. «Ստացող սուրբ մեկնութեան տառիս Թորոսի երջանկապատիւ վարդա2. Էջ 304. «Ստացող սուրբ տառիս զերանաշնորհ քաջ րաբունապետն Թորոս վարդա3. Էջ 790. «Գրեցաւ Պօղոսի մեկնիչս թվին ՌՃԵԸ (1719) աւարտեցաւ»։
«Յիշատակ Միքայէլ Աղայի Ազնաւուրեան (ի Կ. Պոլսոյ), ի դուռն վանաց սրբոյն Ղազարու որ ի Վենետիկ, յամին 1830, Օգոստոսի 8։ Եհաս ի վանս ի նմին ամի ի 15 ՀոկտեմՄատեանս կը բովանդակէ Մեկնութիւն ԺԴ. Թղթոցն Պօղոսի, քաղուած Եփրեմ Ասորիի եւ Յովհան Ոսկեբերանի գրութիւններէն։ Օրինակս մօտէն կը հետեւի Ձեռ. թիւ 111ի (§§ 4-19), զանց ընելով Նախադրութիւններու ընդօրինակութիւնը։ Կու տանք միայն գլխաւոր բաժանումները. 1. Էջ 1. «Սրբոյն Յոհաննու Ոսկիբերանի է մեկնութիւնս (Հռոմայեցւոց) թղթոյն Պաւղոսի. Արդ, այսպէս իմանալ մեզ, վասն զի աշակերտք փրկչին մերոյ ոչ առին հրաման գրով աւանդել ումեք զբան վարդապետու2. Էջ 107. «Պատնառք Կորընթացւոց առաջին թղթոյն, Եփրեմի սուրբ հօրն. Առ Կորընթացիսն իբրեւ եհաս Աւետարանն Պօղոսի եւ ընկալան զՀոգին, տիրեաց նոցա ամբարտաւանութիւն ի ձեռն պարգեւաց շնորհաց Հոգւոյն...»։ 3. Էջ 219. «Պատճառ երկրորդ թղթոյն Կորընթացւոց, սուրբ հօրն Եփրեմի. Հալածումն մեծ եւ անհնարին յարեաւ ի վերայ Աւետարանին...»։ 4. Էջ 304. «Սուրբ հօրն Եփրեմի, պատճառ Երկրորդ (իմա՛երրորդ) թղթոյն Կորընթացւոց. Կորնթացիքն յետ միաբանելոյն իւրեանց ի ձեռն թղթո(յ) առաքելոյն ի հերձուածոց անտի»։ 5. Էջ 311. «Սուրբ հօն Եփրեմի պատճառ թղթոյն Դաղատացւոց. Գաղատացիքն աշակերտեցան Պօղոսի, ոչ պահել զպահպանութիւն օրինացն, որ խափանեցան ի ձեռն չարչարանաց խաչին»։ 6. Էջ 362. «Սուրբ հօրն Եփրեմի, պատճառ թղթոյն Եփեսացւոց. Եփեսացիք աշակերտեալք էին յաւետարանչէ անտի, եւ քանզի տեսեալ ետես նա զերիս ընկերսն իւր»։ 7. Էջ 416. «Սուրբ հօրն Եփրեմի պատճառք Փիլիպպեցւոց թղթին. Հալածանք մեծ յարեան ի վերայ Պօղոսի ի քաղաքն փիլի8. Էջ 464. «Սրբոյն Եփրեմի պատնառք թղթոյն Կողոսացւոց. Կողոսացիքն աշակերտեալ էին Եփափրեա, այն որ ի նոցանէ իսկ էր...»։ 9. Էջ 505. «Սուրբ հօրն Եփրեմի պատճառ Թեսաղոնիկեցւոց առաջին թղթ(ոյն). Պաւղոս իբրեւ հալածեցաւ ի քաղաքէ անտի ի փիլիպպեցւոցն, եկն նա ի քաղաքն թեսաղոնի10. Էջ 539. «Սրբոյն Եփրեմի (պատնառ) երկրորդ թղթոյն Թեսաղոնիկեցւոց. Իբրեւ ընկալան թեսաղոնիկեցիքն զկնի այսրն զթուղտն առաջին եւ ընթերցան ի մէջ ժողովըրդեանն...»։ 11. Էջ 563. «Եւթաղեա(յ) պատճառ Երրայեցւոց ի թղթոյն. Եբրայեցւոց թուղթս թուի թէ չիցէ Պաւղոս(ի) վասն նկարագրին, եւ վասն զի ոչ ի գլուխն կարգելոյ զանուն Էջ 564. «Եփրեմի սուրբ հօրն. Ի սկզբան իսկ թղթիս ծուփս եւ խնդիր անկաւ, գիտել ճանաչել վասն է՞ր ապա յամենայն թուղթս իւր եւ աստ ոչ գրեաց զանունն իւր Պօղոս»։ Էջ 568. «Կիւրղի է. Ել ի վերայ լերինդ բարձու աւետարանիչդ Սիոնի...»։ Էջ 571. «Որոգինեայ եկեղեցական պատմութեանցն, այլ պատճառք թղթին Եբրայեցւոց. Բայց ասաց նա դարձեալ վասն թղթոյն եբրայեցւոց, յորժամ թարգմանէր նա...»։ Էջ 572. «Ոսկեբերանին. Հռոմէացւոցն գրէ երանելին Պօղոս, ցորչափ ժամանակս իցեմ հեթանոսաց առաքեալ, զպաշտօն իմ փառաւոր առնեմ...»։ 12. Էջ 702. «Սուրբ հօրն Եփրեմի պատճառ առաջին թղթոյն Տիմոթեայ իմաստնոյ. Առաքեալ զՏիմոթէոս յղեաց առ եփեսացիսն, վասն ոմանց որ ի եբրայեցւոց անտի խռովեցուցանէին զնոսա»։ 13. Էջ 737. «Սրբոյն Եփրեմի պատնառք երկրորդ թղթոյն Տիմոթեայ. Պաւղոս ծանեաւ Հոգովն որ է ի նմա թէ մերձեալ է ժամանակ վաղճանի իւրոյ»։ 14. Էջ 765. «Սրբոյն Եփրեմի պատճառք Տիտոսի թղթոյն. Պաւղոս եթող ի Կրիտէ զՏիտոս իբրեւ վերակացու եւ զեպիսկոպոս»։ 15. Էջ 782. «Յոհաննու Ոսկեբերան վարդապետին, պատճառ թղթոյն Փիլիմոնի իմաստասիրի. Նախ կարեւոր համարիմ զպատճառս թղթոյս ասել եւ ապա զխնդիրսն. եւ զի՞նչ իցէ խնդիրքն»։ - Վերջ էջ 790։