733222-224հին բնագրինը (թղ. 145-567) 2Խ -1491ին, իսկ առաջին մասինը հաւանաբար ԺԶ դար։
բոլորգիր, որու կը պակսի նրբութիւն։
նորոգողին կողմէ աւելցուած են (թղ. 1-144) առաջին 12 թերթերը, որոնցմէ ա ունի 11 թղ., ժբ՝ 13 թղ.։ Ապա կը սկսի հին բնագիրը, սկսեալ ժ թերթէն, որմէ մնացած է միայն 1 թղ. ու կը հասնի մինչեւ խթ թերթը. որ ունի 17 թղ., իսկ լե ունի 8 թղ., լը՝ 5 թղ., մնացածները իւրաքանչիւրն ունի 12 թղ.։
թուղթ դեղնորակ։
ձեռագիրս ներկայիս կազմուած է երեք հատորներու մէջ (Ձեռ. թիւ 222, 223, 224), խաւաքարտեայ եւ կաշեպատ, արդի կազմով։ Հին բնագիրը կը սկսի թղ. 145ով, իսկ առաջին մասը նորոգողը ամբողըացուցած է՝ շանալով նմանցնել գրութիւնն ու մանրանկարները՝ հին բնագրին, եւ լաւ յաջողած է։ Երեք հատորներու մէջ բաժանումը կատարուած է կամայական կերպով, սկզբնական շրջանին պէտք է եղած ըլլայ միահատոր։ Մնացած է շատ մաքուր. գործածութենէ ստորին լուսանցքները թխոտած են։ Առաջին նորոգութեան ընթացքին՝ ամբողջացուցած են պակաս մասը (թղ. 1-144), սակայն ամբողջ ձեռագիրը ենթարկուած է երկրորդ նորոգութեան, որու ընթացքին է որ, հաւանաբար, կազմուած է երեք հատորներու մէջ։
Ետիլէս եւ որդիները՝ Խուտադատ, Ալահդատ, Շահպարոն։ Յաջորդաբար, Խօնայ Ծատուր, որ ամբողջացնել տուած է ձեռագրին առաջին մասը (թղ. 1-144), ուր շատ ստէպ, զանազան էջերու մէջ կը յիշատակուի իր անունը, իսկ թղ. 144բ2. ունի ընդարձակ յիշատակարանը։ Երրորդ ստացող մը եղած ըլլալու է Զուղայի լատին վանք մը, որ ձեռագրին ստորին լուսանցքներուն վրայ թողած է «Տ## ##### մաբհու» գրութիւնը (թղ. 312ա)։ 1554ին ձեռագիրս ստացած է՝ պարոն Շահվելի, իսկ 1614ին Խանլար, որ անօրէններու ձեռքէն գնած է ձեռագիրս՝ Դավրէժի մէջ։
շուրջ 370 հատ, ամէն օրուան կանոնը սկսելուն։ Բոլորն ալ բազմագոյն եւ ճաշակաւոր։ Նորոգուած մասին զարդերն ալ նման են բնագրին գոյներուն։
չկան։
միայն հատ մը, թղ. 1ա, 16x16 մեծութեամբ, աւելցուած նորոգողին կողմէ. յոյժ Յաշակաւոր եւ եզական հանգուցաւոր զարդերով, որ նորութիւն է մանրանկարներու մէջ։
շուրջ 12 հատ, նոր ամիսներ սկսելուն. բոլորն ալ մանր (3x7,5) եւ երկու գոյնով։
կարմիր մելանով։
1. Թղ. 554բ1 - 5561. «Փառք եզակի տէրութեանն եւ եռահիւսակ անձնաւորութեանն, երից անձանց եւ մի բնութեան, Հաւր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ, յամենայն արարածոց, յիմանալեաց եւ ի սգալեաց, եւ ի մերմէ տկարութենէ, այժմ եւ անզրաւ յաւիտեանս յաւիտենիւ. ամէն։ «Արդ, որպէս ոք ծարաւի գոլով յաղբեւրս ջուրց՝ եւ ոչ գտանիցէ, եւ յորժամ պատահեսցի՝ բազում ցնծութեամբ ուրախանայ եւ զուարճանայ, այսպէս եւ ըստ այսմ աւրինակի հեզահոգի եւ իմաստուն տանուտէրքս՝ զԽոտադատն, զԱլահդատն եւ Շահպարոնն ստացան զգիրքս գովելի յիշատակ հոգոց իւրեանց, ըստ այնմ որ ասէ թէ՝ Երանի որ ունիցի զաւակ ի Սիոն եւ յիշատակ բարի յԵրուսաղէմ. ըստ այսմ փափագանաց ստացան զսա եւ ետուն գրել յիշատակ իւրեանց եւ ծնաւղաց։ «Սովորութիւն է աստուածային արանց միշտ եւ հանապազ խոկալ յաստուածային պատուիրանս, ի տուէ եւ ի գիշերի միշտ զվերինն խորհել, ուր Քրիստոս նստի ընդ աջմէ Աստուծոյ։ Եւ վասն բազում պատճառի բազումք փափաքին ջերմեռանդ սիրով եւ ըղձալի կամաւք արդիւնս եւ գործս կատարել։ «Նախ, վասն յուսոյ յաւիտենական եւ անմահ կենացն զանցաւորս արհամարհեն, եւ զայն ստանան կեանս՝ որ մնացական է։ Որպէս ասէ Տէրն. Երթայք գործեցէք մի՛ կորըստական կերակուրն, այլ զկերակուրն որ մնա(յ) ի կեանսն յաւիտենական։ «Երկրորդ, զի մեք ապականացու եւ մահկանացու գոլով, ոչ նոյնպէս կամք, որպէս ասէ մարգարէն։ Պանդուխտ եւ անցաւոր եմք որպէս ամենայն հարքն մեր, ստանամք ըզգիրքս՝ զի անապական կենացն արժանի լիցուք շնորհաւքն Քրիստոսի։ «Երրորդ, զի հրամայէ Տէրն. Գանձեցէք ձեզ գանձ ի յերկինս, որ ո՛չ ցեց եւ ուտիչ ապականեն, եւ ոչ գողք ական հատանեն եւ գողանան. գրեմք զգիրքս՝ որ զամենայն գանձս ի յինքն պարունակեալ ունի։ Նախ զվերին իմաստութիւնն եւ ապա զամենայն սուրբս՝ որ գրեալ են ի սմա։ «Չորրորդ, վասն պայծառութեան եկեղեցւոյ եւ նորոգութեան նորոյս Սիովնի, որով միշտ գրով աստուածայնով լուսաւորի, որպէս ասէ առաքեալն Տիմոթէոսի. Ի գալն քո՝ զմատեանսն բերջիր, որ է գիրք, ի յայս միտս գրեցան ամենայն հին եւ նոր կտակա«Հինգերորդ, վասն աւգտութեան եւ բարեզարդութեան եւ իմաստութեան հանճարոյ եւ աստուածպաշտութեան մանկանց նորոյ եկեղեցւոյ, զի ամենայն ուսումն եւ առաքինութիւն, տեսական եւ գործնական՝ աստուածային գրովք լինին, որպէս ասէ Պաւղոս. Ձգիրս սուրբս գիտես, որ կարող են զքեզ իմաստուն առնել։ «Վեցերորդ, վասն բարեխաւսութեան միշտ անդադար առ Աստուած, զկենդանի բանս աստուածային գրեմք եւ մա(ր)մնացնեմք ի քարտիսի, որպէս Բանն Աստուած մարմնացաւ եւ փրկեաց զմեզ յամենայն չարեաց եւ տանջանաց, եւ արժանացոյց անմահ կենացն, նոյնպէս եւ բանս գրեալ հաւատով զամենայն խնդրուածս մեր կատարէ աստ եւ ի հանդերձեալն։ «Եւթներորդ, զի զպատմութիւնս սըրբոցն, որք ի հնումն եւ ի նորումս կատարեցան, որ զի համարձակութիւն ունին առաջի Աստուծոյ բարեխաւսել միշտ վասն անձանց մերոց, այժմ եւ յաւուրն դատաստանի։ «Ութերորդ, վասն անջինջ յիշատակութեան առաջի Աստուծոյ, ոչ ունելով մարմնաւոր յիշատակ, զսա ստացաք մեզ զաւակ եւ յիշատակ անմահ, որպէս ասէ մարգարէն. Երանի որ ունիցի զաւակ ի Սիոն եւ ընդանի Երուսաղէմ։ «Իններորդ, վասն քաւութեան եւ թողութեան մեղաց մերոց, բարեխաւսութեամբ սրբոցս, որպէս ասէ. Արարէք պտուղ արժանի ապաշխարութեան։ Եւ մարգարէն ասէ. Զմեղս քո ողորմութեամբ քաւեսցես եւ զանաւրէնութիւնս քո տրաւք տնանկաց։ «Տասներորդ, վասն պատուելոյ զտէրունական եւ զսրբոց տաւնս՝ ստանամք զճառս եւ զպատմութիւնս նոցա, եւ զարդարեմք ոսկով եւ գոյնզգոյն դեղով եւ երանգովք, որպէս ասէ Տէրն. Զաղքատս յամենայն ժամ ընդ ձեզ ունիմք, զիս ո՛չ ունիք ընդ ձեզ։ «Մետասաներորդ, վասն տաւնախմբութեան եւ ներբողական գովասանութեան իւրաքանչիւր տաւնի, եւ յաւուր կատարման, ստանամք զգիրքս, որպէս ասէ Սողովմոն. Ի գովութիւն արդարոց՝ ուրախանան ժողովուրդք. եւ Դաւիթ՝ Յիշատակ յաւիտենից եղիցի արդար, եւ Պաւղոս՝ Ի պէտս սրբոց հաղորդեցարուք։ «Երկոտասաներորդ, վասն ի նախանձ եւ փափաք շարժելոյ զայս ճշմարիտ արդեանց եւ բարի գործոց, որպէս ասէ Պաւղոս. Նախանձաւոր լերուք շնորհացն որ լաւն են։ «Այլ եւ ըստ այսմ յարացուցողի ամենագովելի, երջանիկ, ընտրեալ, պատուելի եւ աստուածահաճոյ, ամենայն գովութեանց արժանաւորեալ, արի եւ քաջ սուրբ վարդապետն Գրիգոր, սիրելի գտեալ ամենայն սրբոց, ի տաւնախմբութիւն անյապաղ առանց ձանձրանալոյ, մի ըստ միոջէ կատարելով զտաւնս սրբոցն, նահապետաց, նախահարց, սրբոց մարգարէիցն, մինչեւ ի խոնարհելն Որդւոյն Աստուծոյ եւ իջանել յերկնից կամաւ Հաւր եւ սուրբ Հոգւոյն, գալ բնակել յամէնաւրհնեալ սուրբ կոյսն Մարիամ, աւետեաւքն Գաբրիէլի։ Եւ սուրբ ծընունդն Քրիստոսի եւ զսրբոց առաքելոցն, սրբոց մարտիրոսացն, սրբոց հայրապետացըն, սրբոց ճգնաւորացն եւ կուսանացն, կատարեալ եւ յընտիր աւրինակէ, առաջին սուրբ վարդապետքն փարթամացուեալ էին, եւ յե տոյս սուրբ եւ պատուելի աստուածահահոլ վարդապետն, Գրիգոր Ծերենցն, մեծաւ աշխատութեամբ, իբրեւ զմեղու ժրաջան գտեալ, յաստուածաշունչ գրոց մեկնչաց, ի տաւնական գրոց, ի գաւազանագրոց, ի հարանց վարուց, ի մարտիրողոք գրոց։ Ջոր եւ յինքենէ նորահրաշ պատմութեամբք սրբոց եւ զարդարեաց զամենայն տաւնս տէրունական, զաւետեացն, զծնընդեանն, զՏեառնընդառաջինըն, զարարչութեան աւուրքն, զայլակերպութեանն, զԱստուածածնին, զսուրբ Խաչին եւ զԽաչգիւտին եւ զամենայն տաւնս սրբոց զարդարեաց։ Տէր Աստուած Յիսուս Քրիստոս զարդարեսցէ զնա հոգւով։ «Եւ Ես Ետիլշէս եւ երեք որդիքս իմ խուտադատն, Ալահդատն եւ Շահպարոն, միաբանեցաք մեծաւ յուսով եւ փափագանաւք եւ յաւժարութեամբ սրտի, գրել տվաք զայս սուրբ գիրքս, յիշատակ հոգւոց եւ ծնաւղաց մերոց, Փաղչանին, Ետիլշային, Թամարին, եւ յիշատակ մեզ եւ մերոցն եւ ամենայն արեան մերձաւորաց մերոց։ «Արդ, գրեցաւ սա ի թվաբերութեանս հայկազեան տումարի Ջ եւ Խ ( = 1491) ձեռամբ մեղապարտ եւ փծուն գրչի Վրթանէս մեղսաներկ կրաւնաւորի, ի դառն եւ ի նեղ ժամանակի, զի յոյժ նեղիմք յանաւրինաց եւ յանիրաւ պահանջողաց։ Ի գաւառս Արարադեան, եւ ի յանապատիս Յուրծայ, որ կոչի Արջառերեկ, ընդ հովանեաւ Սուրբ Սարգսի եւ Սուրբ Յակոբի, ի հայրապետութեան Տեառըն Սարգսի, եւ մերոյ հայրապետի Տէր Մանուէլի, եւ յաշխարհակալութեան Պայ Սղուրի որդւոյ Յաղպի։ «Արդ, յերես անգեալ աղաչեմ զամենեսեան զսուրբ հանդիպողսդ՝ յիշեսջիք ի Քրիստոս ջերմեռանդ սրտիւք ի քաղցրագութ կամաւք եւ անմոռաց մտաւք եւ աստուածաշատ աղաւթիւք, զստացող սուրբ գրոցս զԽուտադատն, որ կէսաւրեա(յ) յԱստուած փոխեցաւ, զկենակիցն իւր զԲանափշէն, եւ զաւրհնեալ որդիսն իւրեանց՝ զԱմիրէզդինն, ըզՍարգիսն, զԲուրսադն, զԲեհնաւշն եւ զՂալամշէն, զԱլահդատն եւ զկենակիցն իւր ըզՄուրւաթն, եւ զնորաբոյս որդիսն իւրեանց զՍաթըլմիշն եւ զթոռն իւր զՄիրզաջանն, եւ զդստերսն՝ զՆուլուղանն, Թամամն եւ զՇահմելիքն, զՇահպարոնն, եւ զամուսինն իւր զՄարիամն եւ զծաղկեալ որդիսն իւրեանց զԽաւշխապարն (տող մը դատարկ) եւ զդուստըրն Շահիջան, Գաւլանն եւ զԳուլքանն եւ զքուրսն մեր՝ զԴիլշատն, եւ զբարեմիտ զորդիսն իւր զԻնախն, զՄիրանշէն, զԱզարիէն եւ զԱնանիէն եւ զԹուրվանտէն։ «Այլ եւ յիշել ի բարին զփոխեցեալն ի Քրիստոս զԽուտադատն եւ զդստերսն իւր զԹուխթէնին, զէլենին, զփոխեցեալն զԱգիլմելիքն, զՀրազն, զԱնթառամն եւ զՇահնազն, զոր Տէր Աստուած պահեսցէ զնոսա անփորձ ի յաշխարհի եւ յետ աստեացս ելանելոյ՝ զերկնից արքայութիւնն եւ զերանաւէտ ձայնն լսել տայ. ամէն։ «Այլ եւ զիս եւ զանպիտան զՎրթանէս գրիչս, եւ զի ազգակից եւ արեանառու սոցին եւ զծնաւղսն իմ զՄկրտիչն եւ զՆուկբարն, եւ զեղբարսն իմ զՎանիկն եւ զԱրիստակէսն եւ զորդին իւր զԱթանաս դպիրն։ Ընդ նմին եւ զփակակալ սուրբ ուխտիս զՅովաննէս մահդասին, եւ զաշակերտսն իմ զՆահապետ սարկաւագն, զ'եաւիթն եւ զ(իլիմիշն եւ զՀանէս միայնակեացն։ Դարձեալ աղաչեմ յիշել ի բարին եւ զվարպետն իմ զԽաչատուր քահանայն, որ զաւրինակն շնորհեաց մեզ։ «Այլ եւ աղաչեմ յիշել ի Տէր զՋահանշէն եւ զկենակիցն իւր զՍեւլիկն, եւ զորդին իւրեանց զՍահակն եւ զԱզարիէն եւ զամենայն արեան մերձաւորսն մեր զԹադոս եւ զՄաթոսն, զՈվաննէսն եւ զԱնիբէկն եւ զկենակիցն իւր զԴաստագուլն, Թագուհին եւ որդին Մեսրոբն։ «Եւ ես Խուտադատս եւ Ալահդատս եւ Շահպարոնս, երեք եղբայրք, ստացաք զսուրբ գիրքս յիշատակ մեզ եւ ծնաւղաց մերոց եւ զաւակաց մերոց։ Եւ տվաք ընծայ Սուրբ Ստեփաննոսի Նախավկայիս, ի գեղոյս Սակռաբերդոյ, եւ սպասաւոր սուրբ եկեղեցոյս Սուրբ Ստեփաննոսի, Ստեփանոս նորընծայ քահանայի։ «Ով սուրբ ընթերցողք, որ էք ի դուռն սուրբ եկեղեցոյ, զի խնամով եւ շարագուրով բռնել տայք զսուրբ գիրքս, ի մոմէ, ի ձիթոյ, ի հրէ եւ ի ջրէ եւ այլ ամենայն պատահարաց։ Կրկին անգամ աղաչեմ յիշել ի Տէր Զաքարէն, զՍահակն, զՄուրատն, եւ զՍարգիսն, եւ որ շատ եւ սակաւ աշխատանք ունին ի սուրբ գիրքս, յիշեսջիք ի սուրբ յաղաւթս ձեր զվերոյ գրեալքս որ ի սմայ, եւ դուք յիշեալ լիցիք ի Քրիստոսէ. ամէն։ «Դարձեալ աղաչեմ յիշել ի Տէր զպարոն Ղուսլաթն, որ ի կարդալ թղթոյս՝ ողորմութիւն երետ, եւ զՏէր Գալուստ վանաց հայրն, զԱմիրղաւչն, Շահբանդէն, այլ միւս Սարգիսն, Մկրտիչն եւ Զաքոսն, եւ զգեղոյ տէրս պարոն Ղազանն, յիշեցէք ի Քրիստոս եւ Աստուած զձեզ յիշէ. ամէն, եղիցի, եղիցի»։ 2. Թղ. 270ա1. «Ողորմեա՛ ստացողի գրոցս Ալահդատին եւ ամուսնոյն իւրոյ Մուրուաթին, եւ նորաբոյս զաւակին Սաթալմիշին, նաեւ Մանուէլ Արհիեպիսկոպոսին, որ երաու գաստաթուղթւնորհեաց սուրբ գրոցս 3. Թղ. 144բ2, «Ողորմեայ, Քրիստոս Աստուած, ըստացողի սուրբ գրոցս Խաւջայ Ծատուրին եւ ծնաւղացն իւրոյ Խաւջայ Մուրատին եւ Ջայխաթունին, եւ իւր կողակցուն Դշխունին, եւ իւրեա(նց) որդոցն Խաւջայ Գրիգորին, Մուրատին եւ Մանասի, եւ դստերացն մեր Տատիկին եւ Խօջայ Աւետիկին, Խաչի(կի)ն, Աղայ Փիրուն եւ Պետրոսին, դստերն մեր Տատիկին, Թագուհոյն եւ Տուղիտին, կարդացողաց եւ» (կը մեայ կի4. Թղ. 18ա2. «Ողորմի ստացողի գրոցս Խաւջոյ Ծատուրին, եւ ծնաւղացն իւրոց՝ Խաւջայ Մուրատին եւ Ջանխաթունին, եւ եղբարցն Աղայ Փիրու, Աղայ Միրուն եւ ամենայն արեան (մերձաւորաց)»։ 5. Թղ. 143ա1. «... ստացողի գրոցս Խաւջայ Ծատուրին եւ ծնաւղաց իւրոց Խաւջայ Մուրատին եւ Ջանխաթունին, եւ եղբարցըն Աղայ Փիրուն, Աղա Միրուն։ Զգծող սորա Խաչատուր»։ 6. Թղ. 556ա2. «Զվերջին ստացաւղ սուրբ գրոցս, որ ստացաւ զսա հալա, արդեա(ն)ց եւ արդար վաստակոց՝ պարոն Շահվեյին, կենակից՝ Թամամ Խաթուն եւ որդիք պարոն Թանղրիղուլին եւ կենակիցն, պարոն Բէկի Սոլթան, որդին՝ պարոն Միրի Թուման, պարոն Շահվէլին եւ դստերք, պարոն Սոլթան Ղուլին, կենակիցն պարոն Գուլփաշէն, գըդին Մելիքբէկ, Սարհաթբէկ, պարոն Տէր Մարգարէն, կենակիցն Ղազալ Խաթուն, պարոն Միրիճան, որդին Ամիր Սարգիս. ամէն։ Թվականիս Հայոց ՌԳ ( = 1554). ո՛վ ընթերցող սուրբ գրոց, յիշեցէք մաքրափայլ աղաւթըս ձեր պարոն Ամիրճան, կենակից պարոն Փարվարն»։ 7. Թղ. 556բ1. «Դարձեալ յիշեցէք ս(ար)կ(աւա)ք Խանլարս, այժ(մ) որ կոչ(ի) Թավրեցի, որ առաւ ի ձեռաց անաւրինաց վասն սիրուն Քրիստոսի, որ խիստ դառն այ ժամանակ էր, բազում մարդք դոխորէին վասն չարոյ ժամանակին։ «Ապայ թագօ(ո)րութիւն Շահայպասին այժ(մ) եւ քաղաք Թարվէզ խիստ դոխըր վասն չարութիւն թագօ(ո)ր(ա)նց. թվականս ՌԿԲԳ ( = 1613-1614) էր»։
«Յիշատակ է Ջուղայեցի Պարոն Հէքիմ Ծատուրին Ուոպելեանց, ի Բասրա, ձեռամբ Վ. Հ. Միքայէլ վրդ.ի մերոյ Չամչեանց, յամի 1772 - ՌՄԻԱ, որ եւ եհաս առ մեզ ի 1775 - ՌՄԻԴ»։ Մատեանս է Յայսմաւուրք, որ շատ մօտէն կը հետեւի Զ. Յայսմաւուրքին (Ձեռ. թիւ 1382), կատարելով աննշան շեղումներ, որոշ վկայաբանութիւններ փոխադրելով ետեւ կամ առաջ։ Զգալի նորութիւն մը չբովանդակելուն կու տանք միայն ընդհանուր բաժանումները։ 1. Թղ. 1ա. [Նաւասարդի Ա. Օգոստոս ԺԱ. Տօն Յովհաննու Կարապետի եւ Աթանագինեայ հայրապետի] (անխորագիր). «Յորժամ լուսաւորեաց սուրբն Գրիգոր զՀայս»։ 2. Թղ. 58ա2. «Հոռի Ա. Սեպտ. Ժ. Վկայաբ. սրբոց կուսանացն Մինոդորայ եւ Մինփոտորայ եւ Մինտրոդայ»։ 3. Թղ. 122ա1. «Սահմի Ա. Հոկտ. Ժ. Տաւն յղութեան Եղիսաբէթի զԿարապետն Յովաննէս»։ 4. Թղ. 173բ2. «Տրէ Ա. Նոյեմ. Թ. Վկայաբ. սրբոյն Անտոնիոսի, Եբիքտորոսի եւ այլոց սրբոցն»։ 5. Թղ. 190բ2. «Քաղոց Ա. Դեկտ. Թ. Տաւն է յղութեան Աննայի Յովակիմայ զամէնաւրհնեալն Մարիամ»։ 6. Թղ. 252բ2. «Արաց Ա. Յունվ. Ը. Վերստին տաւն է Ծննդեան եւ Յայտնութեան Քրիստոսի Աստուծոյ եւ վկայաբ. սրբոյն Թէովփիլայ»։ 7. Թղ. 301բ1. «Մեհեկի Ա. Փետը. Է. Վարք եւ յիշատակ Անդրոնիկոսի եւ ամուսնոյն իւրոյ Աթանասայիայ»։ 8. Թղ. 357բ1. «Արեգ Ա. Մարտ Թ. Վկայաբ. սրբոց Քառասնիցն որք ի Սեբաստիայ կատարեցան»։ 9. Թղ. 402բ1. «Ահեկան Ա. Ապրիլ Ը. Սրբոց իշխանացն Սահակայ եւ Համազաս10. Թղ. 443ա2. «Մարերի Ա. Մայիս Ը. Տաւն է Որդւոց Որոտման Յակոբայ եւ Յոհաննու Աւետարանչին»։ 11. Թղ. 478բ1. «Մարգաց Ա. Յունիս է. Վարք երանելոյն Սիւքիոսի անապատական նգնաւորի»։ 12. Թղ. 511ա1. «Հրոտից Ա. Յուլիս Է. Վկայաբ. սրբոյն Պրոկոպոսի»։ 13. Թղ. 545բ2. «Աւելեաց Ա. Օգոստ. Զ. Տաւն է Այլակերպութեանն Քրիստոսի»։ 14. Թղ. 553բ1. «Աւելեաց Ե. Օգոս. Ժ. Վկայաբ. սրբոյն Անտոնինոսի եւ վարք Միւռոնի եպ.ի»։ 15. Թղ. 557ա1. «Աւելեաց Ե. Օգոս. Ժ. Պատմութիւն Յովասափու եւ Բարղամու»։ Վերջ թղ. 567բ2. «ամառն եւ ձմեռն, բոկոտն եւ գլխիբաց եւ կերակուր» կը մնայ կիսատ։