1481
1137
դատելով արտաքին պարագաներէն՝ ժԵ դար, անկարելի չէ որ ըլլայ աւելի հին։
բոլորգիր կոթատ։
44 Ա-Թx16 (Թ՝ 15 թղ.)։
թուղթ թուխ։
արդի, կիսակաշի սեւ լաթակազմ։
բաւարար։
եւ այլ զարդեր չունի։
բնագրին թանաքով։
կարմիր թանաքով։
«Ընծայեալ Հ. Մինաս Վրդ.ին Թժշկեան, ի Ստանիսլաւ, յամի տեառն 1820»։ Մատեանս է Բարթողիմէոսի Մեկնութիւն Վեցօրէից, որ հաւատարիմ կերպով կը հետեւի Ձեռ. թիւ 484ի. կու տանք գլխաւոր բաժանումները. 1. Թղ. 1ա. «(Պատճառք թղթոցն Պօղոսի առաքելոյն). ...յասացելոց անտի է, եթէ ես այսուհետեւ նուիրեալ եմ եւ ժամանակ դարձի իմո(յ) հասեալ կայ. եւ զի անդ կատարումն կենաց նորա եղեւ, այս ամենեցուն քաջայայտ իսկ է։ Իսկ առ Փիլիմոն թուղթըն...»։ - Վերջ թղ. 4բ. «Եւ արդ զայսպիսի քուն ի բաց թօթափեսցուք ի մէնջ եւ ամենայն փութով խնամ տարցուք անդամոցն մերոց, զի եւ աստի բազում խաղաղութեան վայելեսցուք ըստ Աստուծոյ երկեղի, որ զմեզ արժանապէս յարդարեն եւ ի հանդերձելումն հիւր բարութիւեսն վայելեսցուք. չնորհ(օ)ք Թղ. 4բ. «Գիտեմ զի Նոր կտակարանքս կամ պարգօք (?) կամ ի ձեռն կարգին տուելոյ յունաց է տուեալ»։ - Վերջ անդ. «վասն ասորոց՝ եթէ համարձակեցան մեկնել զՆոր կտակարանս, զոր օրինակ եւ ոչ ասորիք տրտմեցան. վասն ոմանց յունաց անտի որ մեկն» կը մնայ կիսատ։ Ձեռագրիս առաջին չորս թուղթերը, ամբողջութեան մը հատուածն են, գրուած բնագրէն տարբեր գրչութեամբ եւ նորամուտ են, թէեւ գրչութիւնը հին կը թուի ըլլալ։ 2. Թղ. 5ա. «(Բարթողիմէոսի եպս.ի Մեկնութիւն վեցօրէից). Ի սկզբանէ ստեղծեաց Աստուած զերկինս եւ զերկիր. Վարդապետք ասեն թէ Աստուած ի սկիզբն լինելըթերկ, արարածոցս... (Հմմտ. ձեռ. թի 3. Թղ. 24ա. «Երկրորդ. Այժմ ասելի է ի գործոյ առաջին աւուրն»։ 4. Թղ. 36բ. «Բայց ի գործոյ երկրորդ 5. Թղ. 52բ. «Բայց վասն գործոյ երրորդ 6. Թղ. 60բ. «Ի գործոյ չորրորդ աւու7. Թղ. 80բ. «Բայց վասն գործոյ հինգերորդ աւուրն»։ 8. Թղ. 85ա. «Եւ արդ այժմ սկիզբն արասցուք քննութեան վեցերորդ աւուրն գոր9. Թղ. 108ա. «Աստանօր սկիզբն արասցուք վասն հարցմանց եւթներորդ աւուրն»։ 10. Թղ. 112բ. «Բայց զի ի գործոց վեցօրէին ասացաք ինչ եւ զի դրախտն տնկեցաւ ի յերրորդ օրն, վասն այնորիկ պարտ է ասել ինչ յաղագս նորա»։ - Վերջ թղ. 147բ. «Եւ արդ գիտելի է, զի որպէս խօսեցաւ հրեշտակն իշովն Բաղամու շարժելով զլեզու նորա, եւ որպէս խօսի դեւն բերանով դիւահարին, զի որք երբեմն էին ռամիկք եւ տգէտք, բայց սակայն» կ'աւարտի ձեռագիրը, թերի թողլով փակման 8-10 տողերը։