1135
670
դատելով գիրի տեսակէն եւ արտաքին պարագաներէն՝ ժԳ դար։
բոլորգիր, որ թղ. 23-25ի վրայ ամբողջութեամբ կը վերածուի երկաթագրի։
հին Ձեռագրի մը չորս թերթերն են, այն է՝ Խ, Ծ, Կ եւ Հ, որոնցմէ իւրաքանչիւրը ունի 8 թուղթ, իսկ Խէն մնացած է 6 թուղթ։
թուղթ։
արդի, ստուարաթուղթ կիսալաթ։
լաւ պահպանուած է, դժրախտաբար կը պակսի ամբողջութիւնը։
եւ այլ զարդեր չունի։
սեւ։
կը պակսին։ Բովանդակութիւն. 1. Թղ. 1ա. Մասն Մեկնութեան արարածոց, խմբագիր. «Եւ յերկրորդում աւուրն մեկնեցան ջուրքն որ ի վերոյ հաստատութեանն եւ որ ի ներքոյ հաստատութեանն, լռեաց դադարեաց վասն ի սկզբանն հաստատելոյ, զի ի նոցանէն ձգեսցի հաստատութիւնն ի մէջ նոցա. ձգեաց պարգեաց զնա որ պէս խորան, որպէս վրան, զի ցուցցէ եթէ ոչ ի տարապարտուց գրգայր հոգին, այլ գրգալով զլոյս բնութիւն նոցա պնդէր»։ Վերջ թղ. 3բ. «Ի վեց աւուրն ասէ թէ արար այլ եւս ծառս եւ զծառն կենաց ոչ»։ Ներկայ գրութիւնը հատուածն է ամբողջութեան մը, որմէ մնացած է միայն երեք թուղթ (թղ. 1-3)։ 2. Թղ. 4ա. «Ներսէսի սրբոյ եպիսկոպոսի Տարսոնի Կիւլիկեցոյ, Աստուծով լուծմունք խնդրոց յաղագս զանազան խորհրդոց յորս տարակուսին հանճարեղք։ Թղ. 4ա. «Հարցում Ա. Ծանեան հրեշտակք կամ սատանայ նախ քան զխաչն զբանին Աստուծոյ ընդ մարմինն անճառապէսն խառնումն, եթէ հաւանեցուցանէ զմեզ առաքեալ յասելն եթէ էր ծանուցեալ ոչ արդեւք զտէր փառացն ի խաչ հանէին»։ Թղ. 7բ. «Հարցումն Բ. Զհոգին սուրբ վասն է՞ր ի մկրտութեան ընկալաւ տէր մեր, որով եւ յառաջ եկն ի ներգործութիւն նշանացն, եւ զի ոչ էր կարաւտ գիտեմք ճշմարիտ, ապա անկարաւտն ո՞յր աղագաւ»։ Թղ. 11բ. «Հարցում Գ. ԶՀոգին սուրբ Պաւղոս Քրիստոսի ասէ, ո՞րպէս է նա Քրիստոսի, ըստ աստուածութեանն յառաջ եկեալ ի հաւրէ եւ յորդւոյ, որպէս խաւսք իմաց եւ ի բանէ անձնաւոր եւ երկրպագելի Աստուած եւ մի ի թագաւորական երրորդութեանն, եթէ ըստ տնաւրէնութեանն իջեալ անչափ ի մարմինն Քրիստոսի եւ ի լրութենէ նորա հեղեալ Թղ. 15ա. «Հարցում Դ. Եւ սորին սրբոյ երկրպագելի հոգոյս բնակելն ի մեզ որո՞վ իւիք ճանաչի կամ որպէս կարեմք իմանալ զայն որ ունի զհոգին Աստուծոյ եւ զայն որ ոչ ունի, եւ բնաւ զի՞նչ է հոգոյն շնորհ ի ներգործութիւն յաշխարհիս»։ Թղ. 19ա. «Հարցում Ե. Դարձեալ զի մեր հոգի անմահ է գիտեմք հաստատուն, ոչ միայն յեկեղեցւոյ այլ եւ ի բազմաց յարտաքնոց ի փիլիսոֆփայից, որպէս ասեմք զնա յետ քակելոյն ի մարմնոյս ի գիտութիւն փոխեալ թէ ի տգիտութիւն, ունի՞ ինչ մխիթարութիւն ի լուսաւորութենէ երրորդութեանն թէ ոչ»։ Թղ. 25ա. «Հարցում Զ. Զի՞նչ է հարիւրապատիկն զոր ասաց Քրիստոս այնոցիկ որք ելանեն ի վեհագոյն կարգ աշակերտութեանն առնուլ յայսմ աշխարհի եւ ապայ ի հանդերձեալսն զկեանսն յաւիտենից, զի ի պատիւ մարմնոյն ոչ կարեմք ասել առանց մխիթարութեան ոգոցն, այնու զի անզգայն անշարժ է ի պատիւն եւ յանարգութիւնն եւ ո՞յր աղագաւ յարդար դատաստանն միայն ողորմածքն կոչին եւ ոչ այլ բարեգործքն»։ Թղ. 29ա. «Հարցում Է. Ձերեւումն սըրբոցն եւ զներգործութիւն ի նոցանէ սքանչելեացն, որպէս զՆիկօլայոսին, զԳէորգայն, զԴեմետրիոսին եւ զայլոցն, ո՞յց հաւատամք, նոցին իսկ սրբոցն հոգոցն եթէ սպասաւորաց հրեշտակաց, որք առաքին ի պաշտաւն այնոցիկ որ ժառանգելոց են զփրկութիւն։ Պատասխանի. Խնդրոյս այսորիկ...»։ - Վերջ թղ. 30բ. «որպէս ասաց Քրիստոս հրեշտակք սոցա հանապազ տեսանեն զերեսս հաւր իմոյ որ յերկինս է. եւ յայնժամ սրբոցն ծանուցեալ զառ ինքեանս զպաղատանս թախանձեն զՔրիստոս որպէս աստուածասէրք եւ եղբայրասէրք» կը մնայ կիսատ։