868
1361
հաւանաբար ԺԷ դար։
նոտր մաքուր։
18։
թուղթ։
կաշի, միջուկը ստուարաթուղթ։
շատ լաւ։
չունի։
եւ այլ զարդեր ամենեւին չկան։
կարմիր թանաքով են։
թղ. 1ա-3բ, 214ա-բ։
բնագրին գրչութեամբ. Թղ. 123ա. «Արդ աղաչեմ զամենեսեան որք հանդիպիք այսմ տառիս, մի ողորմեայիւ յիշել ի Տէր. ամէն»։
1791էն առաջ մտած է մեր հաւաքածոյին մէջ։ Մատեանս է Տօնացոյց, Քաղուածք շարականաց եւ Խրատք ժամատեղեաց։ Ունի հետեւեալ կարգը. 1. ա. Թղ. «(Տօնացոյց). Աստուածայայտնութեան ճրագալուցի»։ բ. Թղ. 56ա. «Սուրբ Զատկի գիշերն հըսկումն է»։ գ. Թղ. 71բ. «Պենդակոստէի գիշերն հըսկումն է»։ դ. Թղ. 86ա. «Է. կիրակին Վարդավառ ե. Թղ. 104ա. «Խաչվերացին գիշերն հսկումն է»։ 2. Թղ. 123բ. Մեսեդիք Ծննդեան, Փոխման Աստուածածնի, Գալստեան, մարտիրոսաց, ապաշխարութեան, աղուհացից, ճաշու պահոց։ 3. Թղ. 126բ. «Առաւօտու երգ շաբաթու պահոց». «Աւագ շաբթու երգ»։ 4. 127բ. Ալէլուք Ծննդեան, Յարութեան, Համբարձման, Հոգւոյ գալստեան, Եկեղեցւոյ, Խաչի։ 5. Թղ. 131ա. «Առաւօտու երգ հրեշտա6. Թղ. 132ա. «Մեսեդի ճաշու Յիսնա7. Թղ. 132բ. «Խրատք Իւղաբերի(ց) աւետարանի»։ «Աւետարանք Հանգստեան»։ 8. Թղ. 135բ. «Ժամամուտ(ք) շաբաթու պահոց. Բշ., Գշ., Եշ. Որ ի հաւրէ առաքեցար...»։ 9. Թղ. 149բ. «Կարգ Մեծացուսցէից ըստ աւուրց շաբաթու» (ԱՉ-ԴԿ)։ 10. Թղ. 151բ-181բ. «Քաղուածք շարականաց ըստ խորերդոց աւուրց տէրունակա11. Թղ. 185. «Կարգաւորութիւնք եկեղեցոյ եւ արարողութիւն ժամատեղեաց, Տեառն Ներսէսի հայոց կաթողիկոսի, զի ետ բերել ի սուրբ եւ ի հըռչակաւոր աստուա ծաբնակ եւ հրեշտակակրաւն սուրբ հարցն մեծ ուխտից Մաքենեացն, եւ ամենայնիւ ամենայն կամաւք հաճեալ եւ հաւանեալ զպակասն ելից եւ զսղալն ուղղեաց, եւ կարգեաց ամենայն Հայաստանեայց եկեղեցւոյ անջրելի եւ հաստատուն աւանդ, առաջնորդութեամբ Հոգւոյն Աստուծոյ, որ աջողեալ է զամենայան բարի յամենայնի. Ի յառաջ քան զամենեսեան պարտ է յառնել փակակալին եւ զամենայն ջահք եւ զկանթեղք լուցանել»։ 12. Թղ. 205բ. «Խրատք ժամատեղեաց ըստ արեւելեան սահմանացն, սկըսուածոց եւ ասութեան աղօթիցն, զոր խնդրեալ սուրբ վարդապետն Յակոբ Ղրիմեցին ի մեծ բաբունոյն Գրիգորէ Խլաթեցոյ, եւ նա կատարեաց, այսպէս որ դասի աւուր որ ձայն լինի այս է ասմունք. Տէր եթէ զշրթունսն...»։ Վերջ թղ. 213ա. «Եւ մի՛ ոք իշխեսցէ քան զայս այլ շարական եւ կցորդ եւ կամ այլ ին, ասել. եւ ով որ յանդգնի, համարս տայոց է Աստուծոյ։ Եւ դուք որդիք Աստուծոյ, մի առնէք զձեզ որդի սատանայի, հպարտութեամբ եւ լրբութեամբ, քան զեդեալ սահմանսն անցնանելով»։ 13. Թղ. 213բ. Նոր գրչութեամբ. «(Աղօթք). Եւ ըստոյգ փրկութեանն որ միշտ ընդ ամենայն տեղի պատարագի Քրիստոս գառն Աստուծոյ...»։