1149
533
ՌՀ - 1621։
նոտը։
Ձեռագրի մը Ե եւ Զ թերթերն են։
թուղթ։
մագաղաթ, միջուկը ստուարաթուղթ։
բաւարար։
կարմիր։
Էջ 50. «Գրեցաւ սուրբ գիրս Թվ. ՌՀ (1631), օրն շաբաթ։ Աղաչեմ յիշեցէք զապիկար գրող սորա եւ զձեզ յիշէ Աստուած ի յիւրում հանդերձեալն օր դատաստանի.
1791էն առաջ ունեցած ենք։ Բովանդակութիւն. 1. Էջ 1. «Ի բանն իմաստնոյն Սողոմոնի որ ասէ. Եղեւ նա իբրեւ զնաւ շահաբեր. Ամենապայծառ եւ պատուական գեղեցկութիւն, սուրբ եւ մաքուր Աստուածածին կուսին, աղեղան՝ որ է ծիածան, բաղդատեն վարդապետք բազում պատճառաւ. առաջին, որպէս ծիածանն ոչ երեւի...»։ - Վերջ էջ 10։ 2. Էջ 11. «Կարապետի մեծի վարդապետի ասացեալ խրատս պիտանիք մանկանց եկեղեցւոյ ոտանաւոր տառիւք. Ամենայնի ըսկիզբն ես եմ, դուք ուսարուք զոր ինչ ասեմ, ով մանկունք իմ զձեզ խրատեմ, եւ զբնութիւնս իմ ձեզ ճառեմ» (սկ. Ա-Ք եւ «Կարապետէ»)։ 3. Էջ 19. «Մեկնութիւն տեառնուսոյց աղօթիցն արարեալ Ներսէսի Լամբրունեցւոյ եպիկսոպոսի Տարսոնի Կիլիկեցւոյ, ի բանն որ ասէ. Հայր մեր որ յերկինս. Որ հայր դաւանէ, զինքն ի ներքոյ որդիութեան սահմանին գրաւէ»։ 4. Էջ 46. «Քարոզ ի բան սուրբ աւետարանին որ ասէ. Արթուն կացէք եւ յամենայն ժամ աղօթս արարէք. Չորս իրք գտեալ է վասն աղօթից. նախ թէ զինչ է օգտութիւն աղօթից, երկրորդ թէ յինչ իրաց զգուշանամք ի տեղի աղօթիցն, երրորդ վասն չար աղօթից փարիսեցւոյն եւ բարի աղօթից մաքսաւողէնըչորբորդ վասն աղօթից ձեւոյն»։ - Վերջ