1058
1310
1794։
շեղագիր։
Ա-Էx8 (Է՝ 2)։
թուղթ։
դրոշմանիշ կաշի, միջուկը ստուարաթուղթ։
բաւարար։
եւ այլ զարդեր չունի։
սեւ մելանով։
էջ 94։
Հ. Յովհաննէս Վրդ. Զօհրապեանի գըրչութեամբ. էջ 92. «Ի թվականութեանս հայոց ՌՄԽԳ (1794), յամսեանն Մայիսի ընդօրինակեցաւ բանս խրատու (որ երեւի լինել Գրիգորի Սկեւռացւոյ), հաւատարմութեամբ յերիւրեալ ընդ գրչագիր գաղափարին, որ ընդ այլ պէսպէս քարոզս եւ բանս այլոց գրեալ ի մի տուփ պահի ի պատրիարգարան հայոց որ ի Կոստանդինուպոլիս, ընդ Տ7երորդ թուով, յութսուն կամ յիննսուն ամաց գրեալ նօտրգիր։
25 Դեկտ. 1794ին հասած է Ս. Մատեանս է Գրիգոր Նարեկացիի վերագրուած խրատական ճառ մը, օրինակուած Պոլսոյ Պատրիարքարանի ձեռագիրներէն, ձեռամբ Հ. Յովհաննէս Վրդ. Ջօհրապեանի։ Ունի սա բովանդակութիւնը. Էջ 1. «Սրբոյ վարդապետի յոքներանեան մենաւորի Գրիգորի, համառաւտիւք Բան խրատու վասն ուղիղ հաւատոյ եւ մաքուր վարուց առաքինութեան, խնդրոյ նորին պարազատի Վարդանա(յ) դիւանադպրի. Տէրունեանն հաւանեալ խրատու, որ ըստ պարգեւասէր եւ յոքնառատ բարերարութեանն տայ ամենայնի առատապէս եւ ոչ նախատէ»։ - Վերջ էջ 92. «եւ լուցեալ լապտերաւ ընդ նմին մտցէ յառագաստ երկնաւոր հարսնարանին, անախտ միաւորութեամբ յանզուգական փառսն վայելել ի Քրիստոս Յիսուս ի Տէր մեր, որ է օրհնեալ յաւիտեանս. ամէն»։