110331ԺԷ դար։
նօտր։
Ա-Գ, Ա-Գ։
թուղթ։
սեւ կաշի, միջուկը ստուարաթուղթ։
բաւարար. երկու տարբեր գրիչներ են, որոնք միասին կազմուած են։
սկիզբը օգտագործուած է երկու թուղթ, նօտր գրչութեամբ, որոնցմէ առաջինը կպցուած է կողքին. գրութիւնը երկրաբանական նիւթ կը շօշափէ։
եւ այլ զարդեր չունի։
կարմիր։
թղ. 48բ։
կը պակսին։ Բովանդակութիւն. 1. Թղ. 2ա. «Թուղթ Տեառն Գրիգորի Հայոց Կաթողիկոսի, գրեալ եղբաւր նորին Ներսէսի եպիսկոպոսի, հրամանաւ նորուն, ի Միջագէտս ասորւոց Յամայք կոչեցեալ նահանգին, յաղագս որ անդ մերոյ ազգիս քահանայից հակառակաբանելոյ անմտաբար ընդ միմեանս, ոմանց ասել զաստուածութեան բնութիւն չարչարեալ եւ մեռեալ ընդ մարմնոյն, եւ ոմանց զմարմինն միայն, եւ յոմանց դարձեալ ընդունելի լինել զմատաղ եւ ոմանց արհամարհելի. եւ այլք թէ դրախտն իմանալի է եւ միայն աւրինակաւ ասացեալ այլ ոչ ճշմարիտ էութիւն եւ այլ եւս այսպիսեաց. ի խնդրոյ ումեմն աստուածասիրի Առիւծ կոչեցելոյ իշխանի Թլկուրանն աւանի. Թէպէտեւ տէրունական հրամանն յորդորէ զմարդիկ քննել զգիրս եւ առաքեալն Պաւղոս խրատէ միտ դնել ընթերցուածոց»։ 2. Թղ. 40ա. «Թուղթ երանելի սրբոյ Աթանասի եպիսկոպոսի Աղեքսանդրացոյ առ էպիկտիմոն եպիսկոպոս կորնթացւոց, զոր ապականէր հերձուածողաց, յորմէ զգուշացոյց զանտիոքացիս սուրբն Կիւրեղ. (Ե)ս այսպէս ածէի զմտաւ թէ ամենայն ընդունայնաբանութիւնք ուր եւ իցեն ամենայն հերձուածողաց եւ աղանդաւորաց՝ լռեալ դադարեսցին ի լինել մեծի ժողովոյն Նիկիայ» (ա-ժ)։ - Վերջ թղ. 48ա. «Զի հաւատովք փառաւորեսցուք զամենեցունց Աստուած, այ, ոչ եթէ քննութեամբք ինչ, ի վերայ բնութեան աստուածութեանն հասանել կարիցեմք։ Ողջունեա՛ զամենեսեան որք ընդ քեզ եղբարք, զքեզ որ ընդ մեզ ամենեքեան ողջունեն. զօրացեալ տերամբ նահատակիցիս, սիրելի. 3. Թղ. 49ա. «Գրիգորի եպիսկոպոսի, եղբօր Բարսղի, տեսութիւն ի մարդոյն կազմութիւն, գլուխ յորմէ իմն մասնաւորական յաղագս աշխարհիս բնախօսութեան եւ գեղեցիկ իմն եւ պայծառ պատմութիւն. Զի թէ ընդ այնոսիկ որ ի ձեռն ըստացուածոցն պարտ է պատուել զայնոսիկ որ ի ձեռն առաքինութեան զանազանեալ են փոքր արդեւք որպէս ասէն Սողոմոն»։ Թղ. 50բ. «Բ. Յաղագս նախ եղելոց քան զմարդոյն լինելութիւն»։ Թղ. 52բ. «Գ. Ընդէր ի վերջ է յետ արարածոցս մարդ»։ Թղ. 53բ. «Դ. Զի պատուականագոյն է քան զամենայն երեւելի արարածս մարդոյն բնութիւն»։ Թղ. 54ա. «Ե. Զի ի ձեռն ամենայնի նշանակէ զսկզբնական իշխանութիւն մարդոյն կազմած»։ Թղ. 55ա. «Զ. Զի նման աստուածային արքայութեան է մարդն»։ Թղ. 55բ. «Է. Հարցումն քննութեան, մարդոյն առ բնութիւն յազգակցութեան, յորում եւ յայնցանէ աննմանիցն յանդիմանին աղանդք»։ Թղ. 56բ. «Ը. Ընդէր մերկ է ի բնութենէ զինուց եւ յարտաքին ծածկութից է մարդ»։ Թղ. 58ա. «Թ. Ընդէր ողորդ է մարդոյն ձեւ եւ վասն բանի են ձեռքն»։ Թղ. 61բ. «Ժ. Ձի գործեյական կազմեցաւ մարդոյն ձեւ առ ի բանի պէտս»։ Թղ. 62բ. «ԺԱ. Զի ի ձեռն զգայութեանց միտք ներգործեն»։ Թղ. 64ա. «ԺԲ. Զի անտեսանելի է մտացն բնութիւն»։ Թղ. 65ա. «ԺԳ. Հարցումն քննութեան, յորում իմիք առաջինն եւ իշխանականն համարելի է»։ Թղ. 68ա. «ԺԴ. Տեսութիւն իմն բնական, յաղագս այնր որ ըստ նիւթոյն եւ բնութեան եւ մտացն է հասարակութիւն»։ Թղ. 69բ. «ԺԵ. Յաղագս քնոյ եւ յօրանըման եւ երազոց հակառակաբանութեանն»։ - Վերջ թղ. 71բ. «Արդ ի սոսա երեւելիս տեսանէ նոյն մարդն, ոչ կարգաւ ինչ» կը մնայ