10602455Յիշատակարան հին օրինակին, ընդօրինակուած Գէորգ Պալատեցիէ. 1. Թղ. 20ա. «Փառք անբաւ մարդասիրութեանն Աստուծոյ որ հասոյց զանարժանս յաւարտ սուրբ տառիս։ Վի գրեցաւ սա ի թուականիս հայոց ՊԽԴ (1395), ի յերկիրս Առրշտունեաց, ի գեաւղս որ կոչի Տշող, ընդ հովանեաւ սուրբ Աստուածածնիս եւ սուրբ Ստեփաննոսիս եւ սուրբ Կիրակոսիս եւ սուրբ Շմաւոնիս. ի հայրապետութեան Տեառն Դաւթի, ձեռամբ ամենամեծ եւ անիմաստ եւ անարժան Յովանիսի եւ փցուն գրչի»։ Գէորգ Պալատեցիի ձեռքով եւ գրչութեամբ. 2. Թղ. 20ա. «Գրեցան տետրակքս ի թըուականին հայոց ՌՄԽԹ (1800), ի Բիւզանդիոն քաղաքի, ձեռամբ ուրումն մշականուն ծառայի Տեառն»։
1800ին, Գէորգ Պալատեցի Տէր Յովհաննէսեան, Գրիգոր Նարեկացիի Ճառերուն 1747ին Պոլիս տպագրուած հատորին վրայ անցուցած է ՊԽԴ (1395) թուի Ձեռագրի մը տարբերակները եւ ղրկած Վենետիկ։ Հետեւելով տպագիր օրինակին, այն ճառերը որոնք ունին տարբերակ՝ հետեւեալներն են. 1. Էջ 5. «Սրբոյ հօրն մերոյ Գրիգորի ասացեալ ճառք. Յիշատակագրութեան պատմաբանութեան ամենազօր Նշանի աստուածեան Խաչին, որ ի վերուստ ամենահայեաց նախատեսն ակնարկութենէ՝ ի ստորին կողմանց կայից աշխարհի ազգացն յունաց, բերեալ հանգուցաւ ի սահմանս Վայից գաւառին Մոկաց, ի շինուած բնակութեան ուխտին սրբութեան որ կոչի Ապարանք. Ընդ աւուրս ժամանակաց բազմավրդով սասանութեան որ է կոյս եւ ի կոյս կողմանցն յունաց» (տպ. էջ 2. Էջ 88. «Ներբողեան գովեստի ասացեալ ի համօրէն գունդս սրբոց առաքելոցն երկոտասանիցն, նախապատիւ պետութեանց գլխաւորաց եւ եօթանասուն երկուցն սրբազան աշակերտացն Քրիստոսի, երգեալ Գրիգորի Նարեկայ վարդապետի եւ մեծ իմաստասիրի. Տիեզերաց ծաղիկք եւ տունկք տենչալիք տանն եդեմայ» (տպ. էջ 88-107)։ 3. Էջ 108. «Նորին Գրիգորի ի մեծ եւ յերջանիկ հայրապետն Յակոբ եւ վերադիտող եւ սկզբնատիպ եւ երկնահանգէտ աթոռոյ Մծբին քաղաքի. Բարձրացիր Սիոն տաճար հոգեւոր» (տպ. 108-128)։ Տպագիր հատորին աւարտին, իբր յաւելուած, գիրքին հետ միասին կազմուած է Գէորգ Պալատեցիի ձեռագիր ընդօրինակութիւնը, որ հաւանաբար շատ տարբեր ըլլալով տպագիրէն՝ նախընտրած է օրինակել լրիւ, որ 4. Թղ. 1ա. «Առընթեր գրութեան սակաւ սոփեստիս յարակցեալ հիւսի զներբողենիս ճառ լուսոյ խաչիդ. Աստանօր սկըզբնաւորեալ առընթեր սմին, ի բղխմանէ կայլակաց իջից վտակաց հոգիաձիր հոսանաց»։ - Վերջ թղ. 10ա. «ըստ անկէտն իսկութեան եւ ըստ անկշիռն իշխանութեան եւ ըստ անէակն յարակայութեան, որպէս ի ստեղծուածն առաջին եւ յերկրորդ գոյացութիւնն եւս եւ յանփոփոխ եւ յանզուգական յաւիտեանս. ամէն»։ 5. Թղ. 10ա. «Ի սոյն կարգ դասեալ իբր զմիաշար խորհրդոյ տեսակ, ընդ ներբողենի խաչիդ եւ զգովեստ երգոյ տիրուհւոյդ. Գումարք խմբից դասու երջանկացն»։ - Վերջ թղ. 19ա. «զէութիւն անքակ եւ անքննելի սուրբ երրորդութեանն, ի միում տէրութեան եւ արարչութեան, որում վայելչական պատիւ եւ գովեստ անդադար երգոց, այժմ եւ միշտ եւ յաւիտենից յաւիտեանս. ամէն»։ 6. Թղ. 10բ. «Յիշատակագիր պատասխանոյ սորին ընծայական գրոյ երջանիկ եւ շնորհրնկալ Ստեփաննոսի, յերեսաց նմին հոգէբուխ վարդապետին. Շնորհակիր էին եւ հոգւոյ նորա ընդունակ, ընտրեալ եւ ներանձնացեալդ այցելու»։ - Վերջ թղ. 20ա. «Այլ քանզի անընդել գոլով տեսութեամբ բաղձալի վայրիցդ եւ սրբոց խորանացդ, զթերին լրութեան եւ զպակասն աճելութեան, յարմարման գրութեանդ աղերսեմ շնորհել»։