1709
1363
Ժէ դար։
նօտր։
Ա-ԺԹ։
թուղթ տոկուն։
երկրաչափական գիծերով զարդարուն շագանակագոյն կաշի, դըռնակով (չորութենէ ճեղքուած եւ պատռած), միջուկը ստուարաթուղթ։
բաւարար։
իւրաքանչիւր նոր տառ սկսելուն, միագոյն եւ պարզ, սովորաբար թռչնագիր։
եւ բառարանի բոլոր բառերը՝ կարմիր թանաքով։
էջ 448-452. վերջին թուղթին վրայ նորագոյն գրչութեամբ գրուած են դեղագրեր։
կը պակսին։ Մատեանս կը բովանդակէ Բժշկարան Ամիրտովլաթի, Անգիտաց անպէտ, որու կարգը եւ բովանդակութիւնը նոյնն է Բժշկարան Բ.ի (Ձեռ. 2180) հետ. կը ներկայանայ հետեւեալ կերպով. Անուանաթերթ. «Անգիտաց անպէտ, այս է Ժողովածու բժշկարան, ամենայն բժշկական դեղոց պարզից, որպէս՝ ծառոց, բուսոց, հանքաց, մասանց կենդանեաց եւ որոց ի կարգի։ Հաւաքեալ ի Բժշկարանաց Գալենոսի, Դիոսկրիտոսի, Ապու յԱլի Սինայի, որ այն ինքն է Աւիկէնն, Ապուճարեհի, որ է Աւերոնն, Մասեհի՝ որ է Մէսուէն, Սահակայ եւ այլոց բժշկաց արաբացւոց։ Այլ եւ ի Բըժըշկարանաց Սխիթարայ հայոց բժշկապետի, Ամիրտոլվաթի, Ստեփաննոսի, Սարգսի, Վահրամայ եւ այլոց բժշկաց հայոց»։ Այս մասը բնագրէն տարբեր գրչուԷջ 1. «Ալուսան, որ հայ բառով վառվռուկ ասեն, եւ ինքն խոտ մն է, որ ի լերունքն բուսնի...» (Ա-Ֆ)։ - Վերջ էջ 447։ Ձեռագիրս զուրկ է Յառաջաբանէն եւ յաջորդող առաջին խորագրէն։