1118
1152
1787։
նօտր։
Ա-ԻԲx12։
թուղթ։
դրոշմազարդ կաշի, միջուկը տախտակ։
շատ լաւ։
սակաւք, միայն կարմիր գրիչով։
կարմիր։
եւ այլ զարդեր չունի։
էջ 15, միագոյն, կարմիր գրիչով։
սեւ։
Էջ 526. «Աւարտեցաւ գրչութիւն մեկնութեան մատենիս որ ըստ Մատթէոսի, արարեալ ի Ներսիսէ ելայեցւոյ եւ ի Յովհաննու Ծործորեցւոյ, գրեալ յամի Տեառն 1787, ի Սարգսէ ումեմնէ գրագրէ, եւ սրբագրեալ ըստ օրինակին Վարդանայ Բաղիշեցւոյ ի Գէորգայ դարէ Տէր Յովհաննիսեան»։
օրինակուած է Մխիթարեան Միաբանութեան համար եւ 1787ին հասած ըլլալու է Վենետիկ։ Բովանդակութիւն. Ձեռագիրս ընդօրինակութիւն մըն է Վարդան Բաղիշեցիի օրինակէն (Ներս. Շնորհ. ԼԷ.), որով կու տանք գլխաւոր մասերը. 1. Էջ 1. «(Տեառն Ներսէսի Կաթողիկոսի). Մեկնութիւն սակս տասն խորանացն. Մատեանք աստուածայինք եւ հոգեբուխ վարդապետութիւնք իմաստից, զպաշտելի սուրբ Երրորդութիւնն միշտ է քարոզեն եւ յաւիտենական բարի եւ բոլորից գոյացութեանց յոչէից՝ արարչագործ եւ խնամածու կալ մնալ ի բարին»։ - Վերջ էջ 7. «կենդանեօք եւ մեռելեօք, մասին արդարոցն արժանաւորեալք ի փառք եւ ի գովութիւն աստուածութեանն չովել եւ գոհաբանել այժմ եւ յաւիտեանս. 2. Էջ. 7. «Յաղագս Եկեղեցական պատմութեան. Առաքեալք էին երկոտասան եւ այլ աշակերտք ՀԲ եւ այլք բազումք»։ - Վերջ էջ 10. «Յայտ է ի ժամանակէն եւ այլոցն թէ երկըրորդ եղեւ գալուստ կանանց ի գերեզմանն եւ առաջնոյն հրեշտակ երեւեալ ասէ Մատթէոս եւ ասել թէ յարեաւ Քրիստոս, եւ ապա իւր իսկ երեւեալ Յիսուսի նոցա, որում փառք յաւիտեանս»։ 3. Էջ. «Ներսէս եպիսկոպոսի եղբօր Գրիգորի Կաթողիկոսի, սակս Աւետարանի Մատթէոսի. Սիրոյ զօրութիւն գերազանց է քան զբնութիւն, եւ այնքան մինչ զի մոռացումն առեալ տկարութեանն»։ - Վերջ 14. «Զարթիցուք այսուհետեւ եւ զպատմուճանս ոգւոց մերոց մաքրեսցուք, լուացեալք ի խղճէ չարեաց, քանզի ահաւասիկ տեսանեմ մեզ բացեալ զդրունս. եւ ո՞ր իցեն առաջին դրունք. Էջ 15. «Մեկնութիւն սրբոյն Ներսէսի Կլայեցւոյ սրբոյ հայրապետին. Գիրք ծընընդեան Յիսուսի Քրիստոսի, որդւոյ Դաւթի, որդւոյ Աբրահամու. զի՞նչ խօսի աւետարանիչս. զմիածնի որդւոյ Աստուծոյ հանդերձեալ է ճառել, եւ զԴաւիթ ի մէջ բերէ»։ Վերջ 73. «Զի ելից զամենայն մարգարէսն արդեամբք յիսկզբանէ ծննդեանն մինչեւ ցյարութիւնն, ըստ այնմ թէ ահաւասիկ ելանեմը յերուսաղէմ եւ կատարեսցին գրեալքն 4. Էջ 73. «Լրումն թերւոյն համառօտ տեսութեամբ սրբոյ աւետարանին որ ըստ Մատթէոսի, հաւաքեալ նուաստ վարդապետի Յովհաննու Եզընկացւոյ, որ եւ ասի Ծործորեցի. Գերապատիւ եւ բարեհռչակ հայրն մեր ըստ հոգւոյ եւ երկրորդ լուսաւորիչն սուրբ եկեղեցւոյ, ի զարմէ եւ ի շնորհէ սրբոյն Գրիգորի փայլեալ, կորովամիտ եւ համեղաբան Կաթողիկոսն տէր Ներսէս Կլայեցի»։ Վերջ էջ 526. «Որովք արժանի լիցուք ժառանգել զպատրաստեալն ի սկզբանէ զարքայութիւնն երկնից, գթութեամբ հօր ամենակալին եւ տնօրէնութեամբ Յիսուսի Քրիստոսի միածնի որդւոյ նորին, եւ շնորհօք առատահեղ պարգեւօղին ամենասուրբ Հոգւոյն, որում վայելէ փառք եւ պատիւ եւ երկրպագութիւն, այժմ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն»։