11721492ԺԸ դար։
նոտր մանր։
Ա-Բ։
թուղթ։
մագաղաթակազմ։
բաւարար։
կարմիր։
թղ. 6բ. «Յիշեցէք զյոգնամեղ գծողս եւ Աստուած ողորմի ասացէք»։
ունեցած ենք 1791էն առաջ։ Բովանդակութիւն. Ներկայ տետրակը շատ համառօտ քաղուածք մըն է Ն. Լամբրոնացիի եւ այլ հեղինակներու զանազան մեկնութիւններէն. 1. Թղ. 1ա. «Ներսէսի Լամրոնացւոյ մեկնութիւն տեառնուսոյց աղօթիցն ի բանն որ ասէ. Հայր մեր որ յերկինս. Որ հայր դաւանէ, զինքն ի ներքոյ որդիութեան սահմանին գրաւէ, ի սոցա մէջն ոխք թշնամութեան ոչ արմատանայ»։ 2. Թղ. 5բ. «Չայնիւն այն զոր ասացաւ առ Պետրոս՝ թէ ոչ լուացից զքեզ, ոչ ունիս մասն. Յայտնապէս ցուցաւ թէ լուացումըն ոտիցն այն նշանակէ զհոգեւոր մաքրութիւնն»։ 3. Թղ. 5բ. «Հրամայէ սուրբ աւետարանիչն Յովհաննէս, յայնմ ժամանակի ասաց Յիսուս աշակերտացն իւրոց, ամէն ամէն ասեմ ձեզ, զի զոր ինչ խնդրիցէք ի հօրէ իմմէ յանուն իմ՝ տացէ ձեզ, մեկնութիւն Բետայ քահանայի. Աւետարանական ընթերցուածս այս կարէ երկմտեցուցանել զտկարամիտսն»։ 4. Թղ. 6ա. «Աւետարանիչն. Եւ երկուս յաշակերտացն երթային ի գիւղն յԵմաւուս. Եւ գիտելի է զի ճանապարհին թէպէտ ոչ հաւատային, այլ զի խօսէին զտեառնէ, երեւեցաւ նոցա»։ 5. Թղ. 6բ. «Հարցումն. Զինչ է հաւատք, Հաւատք առանց գործոց մեռեալ են։ Պտսխ. Ամենայն աստուածաշունչ գիրք վկայեն թէ առաքինութիւն է առնելն եւ ոչ գիտելն մի6. Թղ. 7ա. «Ներսէսի Լամբրոնացւոյն (ի Սաղմոսաց մեկնութենէ). Երանեալ է այր որ ոչ գնաց ի խորհուրդս ամբարշտաց ի ճանապարհի»։ Յաջորդաբար ունի սա սաղմոսներուն մեկնութիւնը. Թղ. 7բ. «Այլ յօրէնս տեառն են կամք նորա եւ յօրէնս նորա խորհեսցի նա»։ Թղ. 8ա. «Բազում եղեն նեղիչք իմ, բազումք յարեան ի վերայ իմ»։ Թղ. 8ա. «Տէր ով կացցէ ի խորանի քում կամ ով բնակեսցէ ի լեառն սուրբ նորա»։ Թղ. 8բ. «Աստուած յանուան քում կեցո Թղ. 8բ. «Յամենայն նեղութենէ իմմէ փրկեցեր զիս»։ Թղ. 9ա. «Ծանրեաց ձեռն քո ի վերայ Թղ. 9բ. «Ողորմեա ինձ Աստուած ըստ մեծի ողորմութեան քում»։ Թղ. 10ա. «Ես յաղօթս կայի առ քեզ տէր ի ժամանակ ընդունելի»։ Թղ. 10բ. «Աստուած մեր ողորմեա մեզ եւ օրհնեա»։ Թղ. 11ա. «Զայնիւ իմով ես առ տէր կարդացի»։ 7. Թղ. 11բ. «Որպէսզի եւ մեք արժանի լիցուք երկնաւոր առագաստիդ ընդ իմաստուն կուսանսն՝. Կուսանք զհամայն դասակից ժառանգաւորսն կոչէ»։ 8. Թղ. 12բ. «(Ներսէսի Լամբրոնացւոյ, Մեկնութիւն Առակաց). Ճանաչել զիմաստութիւն եւ զխրատ...1. Գիտելի է զի իմաստութեանս անուն ի զանազան տեսակս բացատրի»։ Յաջորդաբար ունի մեկնութիւնը հետեւեալ հատուածներուն. Թղ. 13ա. «Որոց ոչ գոյ առաջնորդութիւն թօթափին»։ Թղ. 13ա. «Տէր ամբարտաւանից հակառակ տայ, տայ շնորհս խոնարհաց»։ Թղ. 13ա. «Որ արհամարհէ զիրօք, արհամարեսցի ինքն ի նոցանէ»։ Թղ. 13բ. «Մի՛ փոխեր զսահմանս յաւիտենականս զոր եդին հարք քո»։ Թղ. 13բ. «Ամենայն բանք Աստուծոյ ընտրեալ են եւ վերակացու լինի ինքն»։ Թղ. 13բ. «Բանք իմաստնոց մեղմով Թղ. 13բ. «Ամենայն անձն օրհնեալ պարզամիտ է, եւ այր բարկացող տգեղ է կերպաԹղ. 14ա. «Զայս ամենայն փորձեցի ես իմաստութեամբ եւ ասացի թէ իմաստնա9. Թղ. «(Ներսէսի Լամբրոնացւոյ, Մեկնութիւն ժողովողին). Ունայնութիւն ունայնութեանց ամենայն ինչ ընդունայն է»։ Թղ. 14բ. «Ո գիտէ զիմաստունս եւ ո գիտէ զմեկնութիւն բանից»։ Թղ. 15ա. «Որդեակ իմ զգոյշ լեր ի ստանալոյ գիրս բազումս»։ 10. Թղ. 15. «Ասաց տէրն, յորժամ ծագէ յարեւմտից ասէք թէ անձրեւ գայ (...). Ջայս օրինակ եդ առաջի նոցա թէ զոր ինչ գուշակեցին մարգարէքն»։ «Հոգի է Աստուած եւ երկրպագուաց նորա հոգւով եւ ճշմարտութեամբ (...). Զաստուածային անեղութիւնն երեք անձինք եւ մի բնութիւն ուսուցին»։ 11. Թղ. 16ա. «Երանելւոյն Խոսրովու ասացեալ յաղօթամատուցի մեկնիչն ի Հարցին քարոզն որ ասէ. Եկեալքս ամենեքեան ի կաթողիկէ. Տեղի աղօթից գիրք սուրբ զեկեղեցի մեզ ուսուցանէ»։ 12. Թղ. 16բ. «Հց. Չինչ է Ոչ միայն հացիւ կեցցէ մարդ (...). Պխ. Վասն ժողովըրդեանն ասէ...»։ 13. Թղ. 17ա. «Ասացեալ Վահրամայ վարդապետի յԵզեկիէլէ մարգարէէ. Յորժամ վասն բազմութեան չարեաց մերոց դիպեսցի գալ թշնամեաց ի վերայ քրիստոնէից»։ - Վերջ 17բ. «Կամ յաշխարհի աստ մինչ ի մարմնի եմք եւ կամ յանվաղջան յաւիտենին շնորհիւ եւ ողորմութեամբն Աստուծոյ. 14. Թղ. 17ա. «Հց. Ձինչ է հեղութիւն...»։ «Հց. Ձինչ է քաղց արդարութեան...». «Հց. Ձինչ է ընդ իս զխաղազութիւն խօսէին...»։ 15. Թղ. 17ա. «Յոբ ասէ. Իսկ ընդէր տուեալ իցէ անձանցդ...»։ «Եւ յայլում տեղիս ասէ. Թագաւորեցուցանէ զայր կեղծաւոր...»։ «Ասաց տէր մարգարէիւն. Պատառեցէք զսիրտս ձեր...»։ - Վերջ անդ։