1466
295
ՌՃԾԹ - 1710։
նօտր։
Ա-Ե։
դրոշմազարդ շագանակագոյն կաշի, միջուկը տախտակ։
բաւարար։
գրիչը։
թղ. 1ա։
կարմիր թանաքով։
թղ. 51բ-52բ։
Բնագրին գրչութեամբ. Թղ. 51ա. «Ով եղբարք, յիշեցէք ի մաքրափայլ աղօթս ձեր զԵւդոկիացի Սարգիս բանասէրս, որ ձեռամբ իմով գրեցի ի մայրաքաղաքն Ստամպօլ, ի թաղն Պէկօղլի կոչեցեալ, որ եմ իսկ Սահէթճի. ի վայելումն անձին իմոյ եւ յետոյ՝ ում որ հանդիպի, աղաչեմ յիշել ի Տէր։ Եղեւ զրաւ սորին թվին ՌՃԾԹ (1710), Նոյեմբերի Գ (3)»։
կը պակսին։ Փոքրիկ մատեանս կը բովանդակէ հեԹղ. 1ա. «Երանելոյն Աթանասի արքեպիսկոպոսի Աղեկսանդրացւոյ, Հարցմունք վայելուչք եւ պատասխանիք Կիւրղի յԵրուսաղեմայ հայրապետին, Յաղագս մակասացութեան եւ հանճարոյ. (Հարց). Հետեւումն համարիմ ընդ Աստուծոյ երիս բանս եւ ապա այսուհետեւ»։ - Վերջ թղ. 51ա. «Իսկ եղիցի մեզ եւ սիրովն Քրիստոսի ընդունել զաղքատս եւ զտնանկս եւ լնուլ զկարօտութիւն պիտոյից նոցա ըստ հրամանի Տեառն մերոյ Յիսուսի քրիստոսի, որ է օրհնեալ յաւիտեանս. ամէն» (հմմտ. «Ս. Աթանասի, Ճառք», Վենետիկ, 1899, էջ 347-477)։