11802084տարի՝ 1800։
նօտր։
թուղթ։
դրոշմազարդ շագանակագոյն կաշի, միջուկը ստուրաթուղթ։
բաւարար։
գրիչր։
սեւ։
3բ, 88բ-91բ։
տե՛ս անուանաթերթ։
կը պակսին։ Բովանդակութիւն. 1. Թղ. 1ա. Անուանաթերթ. «Գիրք որ կոչի Խորհուրդ աստուածութեան վասն ուղղափառ հաւատոյ, շարադրեալ եղեւ Տեառն Ներսէսի Լամբրօնացւոյ եւ Արքեպիսկոպոսէ Տարսոնի Կիլիկիոյ, եւ ի հայրապետութեան Տեառն Գրիգորիսի Հայոց Կաթողիկոսի, մականուամբ Տղայ կոչեցեալ, եւ քրիստոսապսակ արքային Հայոց Լէոնի, որ եղեւ ի շրջանի ընթացից ժամանակի ՈԻԶ թուականի Հայոց, ի մէջ լերանցն Տօրոսի։ Իսկ ի նարդենիս գաղափարեցեալ եղեւ ի Տէր Գասպար ամենամեղ քահանայէ, ի վայելումն իւրոյ իսկ անձին, յամի Տեառն 1800, եւ ի թուականութեան մերում ՌՄԽԹ. եւ ի սոյն քաղաքս Կարին», 2. Թղ. 1բ. «Յառաջաբանութիւն հեղինակի սրբոյ մատենիս. Այս բանք եւ աստուածային օրինադրութիւնք պ թեամբ մտաց եւ ի ձեռին իմոյ թշուառ Ներսէսի ասացաւ...»։ 3. Թղ. 2ա. «Յանկ սրբոյ մատենիս» 4. Թղ. 4ա. «Պրակ առաջին. Յաղագս որ ի խորհուրդ աստուածութեան վասն ուղղափառ հաւատոյ եկեղեցւոյ որ ի սուրբ Երրորդութիւնն եւ ի տնօրէնութիւնն Քրիստոսի. Հաւատամք իմացականիս գիտութեամբ զԱստուած նախ քան զամենայն եղականքս»։ Վերջ թղ. 88ա. «Կամ զիարդ գործի մեծաբանել կարէ ի գործելն, կռան ի ձուլելն կամ մանգաղ ի հնձելն, կամ գրիչ ի գրելն, որ յիմաստութենէ մարդկան պատշաճեցան առ պատիւ գործոյն, կամ զինչ շահ ինձ յաւետարանելս կամաւ կամ ակամայ, յորժամ տնտեսութիւն տնօրէնութեան յանձն արարեալ է ինձ ի տեառնէ, որում փառք յաւիտեանս. ամէն. վախճան» (հմմտ. Ներս. Լամբր. Ե., ձեռ. թիւ 795, §§ 2-40)։