11852233ստուարաթուղթ, կիսակաշի։
Հին բնագրին, օրինակուած 1823ին. Թղ. 32ա. «Արդ եղեւ զրաւ գրչութեան սորա ի շրջակայութեան հայկազան տումարիս ՈԽԸ (1199), ի դառն եւ անբարի եւ վշտաշատ ժամանակի, որ երերուն եւ քատանեալ կայ ազգս քրիստոնէից ի ձեռն այլ(ազ)գաց եւ անիրաւ պահանջողաց։ Գրեալ ձեռամբ յոգնամեղ եւ անարհեստ եւ փծուն գրչի Ալիքսիանոս դպրի, ի քաղաքն Սեփաստիու, ընդ հովանեաւ երկնահանգէտ մեծարգոյ գերահռչակ սուրբ ուխտիս սուրբ Հրեշտակապետ կոչեցեալ հրեշտակաբնակ մենաստանիս, ընդ շքով թեւոց եւ այլ բազմահաւաք սրբոցս, որ աստ բնակեալ կան։ Յառաջնորդութեան ուխտիս Ովաննէս վարդապետին, սորին ստացաւղին, զոր այժմ է ի սպասաւորութիւն ի սուրբ ուխտիս, զոր տէր Աստուած մեր պահէ անսասան կենաւք. ամէն»։
Հ. Եղիազար Հռոմէն Վենետիկ նամբուն վրայ, Պոլոնիայէն անցած ատեն կը սկսի օրինակել Ձեռագիրս, սակայն մահը վրայ հասնելով՝ կը մնայ Բովանդակութիւն. 1823ին Մխիթարեան Միաբան Հ. Եղիազար Վրդ. Տիւզեան Իտալիոյ Պոլոնիա քաղաքին գրատունէն սկսած է ընդօրինակել 1199 թուականի ձեռագիրը, բայց մահը վրայ հասնելով՝ մնացած է կիսատ։ Իր մօտ գտնուած է Հ. Սուքիաս Սոմալեան, որ Հ. Եղիազարի օրինակին վրայ աւելցուցած է հին ձեռագրին յիշատակարանը (տե՛ս ստորեւ)։ Թղ. 1ա. «Սրբոյ հօրն մերոյ Տեառն Ներսէսի Արքեպիսկոպոսի Տարսոնի, մեկնութիւն երկոտասան մարգարէիցն, զոր ի թելադրութենէ աբբայ Եփրեմի եւ Կիւրղի եւ յիւրոց յաւելածոց մտաց գեղեցկայարմար յեռեալ իբրեւ ոսկի ընդ սարդիոն. Բան տեառըն որ եղեւ առ Յովսէէ... Յար եւ մերձաւոր վկայեն գրոց բնաւորական բնութիւնք մարդՀին բնագրին օրինակութիւնը հասած է մինչեւ Գլ. ԺԱ, համար 3. «"Եւ ես խափանեցի առ զԵփրեմ եւ ընկալայ զնա ի վերայ բազկաց իմոց՝. որպէս իսրայէլ յայնժամ առ ի յԵգիպտոսէ, նոյնպէս Յերոբովամ որդի Նաբատայ յազգէ Եփրեմի կոչեցի յԵգիպտոսէ եւ կացուի ի վերայ իսրայէլի եւ վերացուցի ի վերայ խնամոց բազկաց իմոց, որում ոչ կարաց ինչ ատանել Ռոբովամ որդի սա», կը մնայ կի