961
163
1827։
նոտր։
թուղթ։
թղթակազմ։
բաւարար։
սեւ։
բնագրին գրչութեամբ. Թղ. 56բ. «Զեկուցումն. Յամին 1827, բաղդատեցաւ մատեանս ամենայն հաւատարիմ զգուշութեամբ՝ ընդ նօտրագիր օրինակի Պետրոսի սարկաւագի Մարիեան, գաղափարելոյ յիւրմէ յամին 1825 ի պատրիարգարանին Հայոց ի Կոստանդնուպոլիս։ «Ի տարակուսելն՝ նշանակեցաք ի լուսանցսն (այսպէս յօր.) առ նմին ոչ զանց արարաք նշանակել ի լուսանցս գրոցս եւ ըզթղթահամարս գրչագրին, որպէսզի ի ծագել երկմտութեան իրիք՝ դիւրին լիցի հարցանել այտի նորին թղթահամարաւ։ «Թուական հին գրչագրին մնայ անգիտելի, քանզի չէր նշանակեալ ուրեք գաղափարողն։ Հ. Յովհաննէս Ե(որղուճեան)»։
մեր միաբաններէն Հ. Յովհաննէս Վրդ. Սորղունեան Հռոմի մէջ օրինակած եւ որկած է Ս. Ղազար՝ 1827ին։ բովանդակութիւն. Թղ. 2ա. «Պատմութիւն վարուց եւ մահուան առն երանելւոյ սրբոյն Մեսրոպայ վարդապետի մերոյ թարգմանչի, արարեալ ի Կորիւն վարդապետէ յաշակերտէ նորին. Զազգանազեան ազգին եւ Հայաստան աշխարհին զաստուածապարգեւ գրոյն, եթէ ե՞րբ եւ յորո՞ւմ ժամանակի մատակարարեցաւ»։ - Վերջ թղ. 56ա. «Ի չորրորդում ամէն Կրմանայ արքայի, մինչեւ ցառաջին ամն երկրորդ Յազկերտի որդւոյ Վռամայ, եւ դպրութեան հայոց յութերորդ ամէ Յազկերտի առեալ սկիզբըն. եւ Քրիստոսի մարդասիրին փառք յաւիտեանս. ամէն»։